United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Dertig mijlen!" riep Gideon Spilett uit. "Wij zullen van daag dan een fiksche wandeling hebben. Toch geloof ik dat wij langs de zuidkust naar het Rotshuis moeten terugkeeren." "Maar," merkte Harbert op, "van kaap Klauw naar het Rotshuis is nog tien mijlen." "Laten wij dan in 't geheel veertig mijlen rekenen," antwoordde de reporter, "en niet aarzelen die af te leggen.

Hij was begiftigd met een geheugen, dat geen aarzeling, noch weigering kende, en dat, naar men terstond merkte, niet door boeken was gevoed. Hij had in zich de herinnering bewaard aan alle landen, die hij bezocht had, alle zeden en gewoonten, die hij had waargenomen.

"Daar ik van al de dingen, die Sancho Panza gezien wil hebben, niets merkte, kan ik er ook niets van zeggen. Ik heb mijn doek geen oogenblik verschoven en dus hemel noch aarde, zee noch land gezien. Wel bemerkte ik, dat wij de streek der winden door en nabij de streek des vuurs kwamen; maar dat wij het veel verder gebracht hebben, kan ik bezwaarlijk gelooven.

Thans, in volle zee, merkte Lolonois pas goed, hoe verwonderlijk vlug Van Halen's vaartuig was.

Hij had in den laatsten tijd een toon van spot, een satirieke tint in zijn stem, die haar hinderde, en zelfs nu hij een verklaring met haar zocht, merkte zij dien cynischen klank op. Je bent zeker zeer tevreden over jezelven, niet waar? Je spreekt tegenwoordig over alles zoo luchtig, zoo minachtend. Ah, nu komen we verder.

»Intusschen," zeide de bouwmeester, die nogmaals aan de kleindochter van den grijsaard zijn bijstand had beloofd, »zullen uwe vrienden toch beproeven den Regent tot een andere keus te overreden." »Dat staat hen vrij," merkte de intendant op. »Wat later gebeuren zal moge de tijd leeren.

"Maar waar zijn de visschen?" merkte de harpoenier op, "ik zie er geen." "Wat gaat u dat aan, vriend Ned," antwoordde Koenraad, "omdat gij ze toch niet kent." "Ik, een visscher!" zeide Ned Land.

En, vervolgde hij, nu van zijne zijde met een strengen blik, een wezenlijk ernstig, als het kan! Ik wil gaarne mijn best doen, zei Akbar beleefd, en ik beloof u, volstrekt niet te lagchen, mits... gij 't ook niet al te bont maakt. Het oordeel daaromtrent hangt af van de bijzondere opvatting, merkte de ander aan, maar ik wil mijnerzijds streven, de zaak zoo bedaard mogelijk te behandelen.

Toen ik weer bij kennis kwam, was het eerste wat ik merkte, dat ik in een andere kamer was dan de mijne. Ik wilde weten waarom, maar een oude vrouw, die mij oppaste, zei, dat de dokter streng verboden had, dat ik zou spreken. Wanneer men gezond is, dan lacht men gewoonlijk om die dokters, maar is men ziek, dan volgt men gewillig hunne bevelen.

Omar reed voorbij zonder op te kijken, hij had begrepen dat dit het allerbeste was. Na verloop van eenigen tijd zei Sandar: Daar komt er weer een. Alweer zoo'n kale jakhals! Maar moeten wij ze allemaal maar voorbij laten rijden? Ja, want ge moet bedenken dat onze schoten gehoord kunnen worden. Natuurlijk door de Skipetaren die hier verborgen zijn, merkte ik onnoozel op.