Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 oktober 2025


Ja! zóó was 't goed!... Het armelijk gebogen vrouwfiguurtje, het droef gebroken menschje met haar zwartheid onbewust de lichtsfeer brekend.... Ja, ja, zoo was het goed!...

"Van borgen komt stelen", vernielde een andere paedagoog me. Als een gevallen menschje stond ik benepen in een hoekje van de kamer te snikken. Een moeder kan haar kind niet lang in zulke droevige omstandigheden laten. Bovendien zag mijn verstandige, flinke Moeder dadelijk in, dat ze te wijs met me had geredeneerd dezen keer.

Maar 't is zoo makkelijk niet een vrouw gelukkig te maken, Gösta!" Gösta zag haar aan. Hoe kon hij boos worden op zulk een menschje! Schuw en gejaagd was zij, maar ze had toch zulk een goed hart. "Tante vraagt niet eens, hoe 't met Marianne is," zei hij zacht. Zij barstte in schreien uit. "Word je dan niet boos, als ik dat vraag?" zei ze. "Ik heb er aldoor naar verlangd 't je te vragen.

Het had er inderdaad iets van alsof die tijd van beproeving voor Bijou tot in eeuwigheid zou verlengd worden, want zijn plaatsvervanger werd hoe langer hoe grooter en begon reeds op handen en voeten over de vloerkleeden te kruipen, zoodat zelfs de hond schik kreeg in het kleine menschje, dat hem

Juffrouw Klettenberg was een zachtmoedig menschje, "een schoone ziel" zou hij haar later noemen, dat de groote wereld kende, niet schuwde, en met haar waarlijk godvruchtigen aanleg in de geloofsbelijdenis der Hernhutters rust had gevonden; kracht om afmattend lichamelijk lijden geduldig te doorstaan.

Ziehier wat-i zei, de leugenaar, de gauwdief, de huichelende booswicht ... het menschje: , 't is waar ook, Vrouw Claus, ik zou waarlyk haast vergeten hebben te vragen waar toch uw dochter Femke is? Fem? Wèl, die is by 'n nicht van ons, die 'n meid ziek heeft, want ... we zyn van heel goeie familie, jonge-heer! Fem is by de kinderen van onze nicht.

»Hier, menschen, hier; ik zal je helpen!" gorgelde het niettemin uit haar dorre keel in schrale, kort-uitgehijgde snerp-geluidjes. »Hoezee!" brulden de kerels en »Kees draai me een loer," de test aannemend, klopte het menschje op den rechter schouderschonk en zei: »Bedankt, ouwe! Nou mag je zoo meteen je eens lekker warmen, voor je moeite!"

Het oude menschje stak onder het spreken haar bevende vingers uit en schudde ze met vroolijk gebaar vóór haar gezicht; toen grabbelde ze in haar zak en haalde een oude doffe tinnen snuifdoos te voorschijn, waaruit zij eerst enkele korrels in de uitgestoken hand van haar gezellin schudde en toen in de hare.

Cutter had haast en zei nogal knorrig: "Neen," en ze wou al hongerig en bedroefd weggaan, maar toen schoof mijnheer Laurence haar met zijn wandelstok een grooten visch toe. 't Arme menschje was zoo blij en verbaasd, dat ze den visch in haar arm nam en mijnheer wel tienmaal bedankte.

De scholen, vooral de lagere, boden wel eens stof tot lachen. Als daar zoo'n klein 6- of 8-jarig vrouwtje voor de klasse moest komen om proeve van haar kennis af te leggen, dan vormde dat kleine menschje in haar lange, wijde sleepjapon, een aardig contrast met de naast haar staande slanke Amerikaansche onderwijzeres in haar hygiënisch witte, korte en nauwe japon.

Woord Van De Dag

slonsige

Anderen Op Zoek