Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
"Een mijner medeburgers", sprak ik tot mijn neef, met een hoofdneiging den gebrutaliseerden melkboer aanduidend. "Zijn zwijgende ootmoed verbaast en ontroert mij". Maar mijn neef wees naar een anderen man met juk en melkemmers, die in belangstellende pose beneden aan de stoep stond. "Uw medeburger voelt, meer nog dan hij het ziet, zijn concurrent daar staan," zeide hij.
't Was om het zoo uit te schilderen: de versch-geboende tegelvloer rood-glinsterend, de koperen melkemmers blinkend tegen den wit-gekalkten muur; en, in de zwarte haardsteê, onder den zwartgerookten schoorsteen, een heel klein houtvuurtje, reeds half verkoold tot bleeke asch, en waarvan de twee laatste kleine vlammetjes heel eigenaardig speelsch en grillig, met korte, schichtige schokjes, als twee dansende kaboutertjes, tegen elkaar schenen op te wippen en te stoeien.
HARPALUS. Zou je mij eens kunnen raden? Je zult merken dat ik niet vergeetachtig en niet ondankbaar ben. NESTORIUS: Nu, ik wil je wel 't middel aan de hand doen om te komen waar je wezen wilt. HARPALUS: Maar wij hebben 't niet in onze hand om van adel geboren te zijn. NESTORIUS: Als je 't niet bent, moet ge door uw voortreflijke daden maken dat uw adeldom bij u een aanvang neemt. HARPALUS: Dat duurt zoo lang. NESTORIUS: Tegen een flinke som verkoopt de keizer ook wel een adelbrief. HARPALUS: Om dien gekochten adel wordt over het algemeen gelachen. NESTORIUS: Als ge dan niets belachelijkers kent dan gelogen adel, waarom streeft ge dan naar den adellijken titel? HARPALUS: Om verschillende redenen, en gewichtige ook. Ik heb geen bezwaar je die te vertellen, als gij mij de manieren wilt meedeelen waarop ik den menschen het idee kan geven dat ik een edelman ben. NESTORIUS: Dus alleen maar den naam wil je bezitten, zonder de werkelijkheid? HARPALUS: Ja, waar de werkelijkheid niet aanwezig is, daar nadert de schijn er toch 't dichtst bij. Maar kom, geef nu eens raad, Nestorius. Wanneer gij mijn beweegredenen hoort, dan zult ge moeten zeggen dat het de moeite waard is. NESTORIUS: Nu, als je 't dan wilt, dan zal ik 't je zeggen. In de allereerste plaats moet je uit je vaderland weggaan. HARPALUS: Dat weet ik. NESTORIUS: Je moet je begeven in gezelschap van jongelieden van werkelijk adellijken bloede. HARPALUS: Dat begrijp ik. NESTORIUS: Tengevolge daarvan zal men gaan denken, dat gij ook tot die menschen behoort met wie gij omgaat. HARPALUS: Zoo is het. NESTORIUS: Zorg dat ge niets aan u hebt of niets doet wat burgerlijk is. HARPALUS: Wat bijvoorbeeld? NESTORIUS: Ik bedoel uw kleeding; uw kostuum mag niet van wol zijn, maar wèl van zijde of, als je het geld ontbreekt om die te koopen, dan een kamelotten buis, ten slotte nog liever een van linnen dan van laken. HARPALUS: Goed zoo. NESTORIUS: Pas ook op, dat ge niets gaafs aan uw lijf hebt: heb kerven en scheuren in je hoed, je wambuis, je laarzen, je schoenen, in je nagels als je kunt. Zorg er ook voor dat je nooit over iets wat laag bij den grond is, spreekt. Als er een vreemdeling uit Spanje komt, vraag dan hoe 't tegenwoordig tusschen den Keizer en den Paus staat: hoe uw bloedverwant, de Graaf van Nassau het maakt: hoe 't met uw andere kameraden gaat. HARPALUS: Dat zal ik doen. NESTORIUS: Aan uw ringvinger moet ge een ring dragen met een gesneden steen er in. HARPALUS: Als ten minste mijn beurs het toelaat. NESTORIUS: Een vergulde ring met een nagemaakten steen kost niet zooveel. Maar er moet een wapenschild bij. HARPALUS: Wat raad je me aan te kiezen? NESTORIUS: Twee melkemmers zoo je wilt, en een bierpul. HARPALUS: Kom, je houdt me voor 't lapje: spreek liever in ernst. NESTORIUS: Ben-je nooit in den krijg geweest? HARPALUS: 'k Heb er nooit een gezien. NESTORIUS: Maar, tusschen twee haakjes, je hebt denk ik, wel eens aan ganzen en kapoenen bij de boeren den kop afgeslagen? HARPALUS: Heel dikwijls, en w
Pols vond het daarenboven nog al een kalme stand, niet te veel passage; en toen hij met zijn nieuwen vriend dit onderwerp afgehandeld had, sprak hij over de wijze van theezetten, over het preferabele van armstoelen boven anderen, over het beter koop van pleeten theelepeltjes dan zilveren, over melk, melkboeren, melkemmers en schalkachtige anecdotes van melkmeisjes, en vele andere zaken, die aan Pols kwamen in te vallen.
Ze zag zichzelve met de melkemmers naar de weide gaan. Hij deed niets dan lachen. "Wat ben je d'r eentje," zeide ze. "Kom vanavond bij den vijver en je zult het zien." Hij liep zijn huis binnen. Ze bleef nog even wachten. Aarzelend ging ze heen. Aldus heeft een menschenziel aanschouwd, wat er met hem dien avond geschiedde.
Dan volgden verspreide groepen werklieden, die naar hun werk gingen; toen mannen en vrouwen met vischmanden op hun hoofd; ezelwagens, beladen met groente; tweewielige karretjes, waarin levend gevogelte of geslacht vleesch; boerinnen met melkemmers, een ononderbroken menschenstoet, die met verschillende artikelen optrok naar de oostelijke voorsteden van Londen.
Er is in mij een vreemde, diepe, heimweeïge emotie. Ik voel ineens den afstand en de tijdsruimte van de vervlogen jaren. Haast niets is in het oude keukentje veranderd. Daar is de zwartgerookte haard met links vaders armleuningstoel en rechts moeders laag, ingezakt werkstoeltje. Daar glinsteren, tegen den muur, de mooie, koperen melkemmers; daar staat nog steeds, als vroeger, de oude, lange, bruine kasthorloge met grauw-zinken uurplaat, die koddig doet denken aan een stokoud wijf met zuur gezicht en rond, strak-glazen naveloog, waarachter, langzaam tikkend, de vaal-glimmend koperen slingerschijf zich rythmisch heen en weer beweegt... Alles, alles is er 't zelfde gebleven; alleen de menschen zijn veranderd... Door Zienekens zwarte haren loopen nu fijne, zilveren kronkeldraadjes; om haar nog steeds levendig-blinkende oogen trekken zich rimpeltjes samen; de eens zoo schittermooie, gave, witte tandenrij is door donkere gaten onderbroken, en haar zwaar, bijna massief-geworden figuur van mild-vruchtbare moeder heeft al zijn lenige gratie van vroeger verloren. De jaren, de zorgen, en
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek