United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Is waar, er gaat een vrachtwagen van de spoor voorbij, en een courantenkar vliegt over de straat; maar diegenen, die het drukke plekje bij dag kennen, zouden het nu nauwelijks herkennen. Een postkar komt van Londen Bridge terug, en een half dozijn brievenbestellers, die hun leege postzakken als sjerpen dragen, rennen er achteraan en mogen meerijden tot St. Martin's le Grand.
En zijn vader, de smid Piet van Dril, kwam ook naar buiten, om het mooie span te bewonderen. "Dat is een prachtig stelletje, Jan!" zei hij, nadat hij Jantje gefeliciteerd had. "De bok is mooi, de wagen is mooi, het tuig is mooi, en het koetsiertje is ook mooi." "Alleen een beetje mager," zei Jan Vos, de metselaar, die juist voorbij liep. "Mag ik met je meerijden?" vroeg Karel.
"Maar hebben uw superieuren u dan niet bevolen, te doen wat wij u hier zullen voorschrijven?" "Neen; dat kunnen zij niet. Ik heb een vrouw en een huishouden met kinderen en doe mijn plicht. Met de tramps te gaan vechten, dat behoort volstrekt niet tot mijn bezigheden. Men heeft mij gezegd, dat ik tot hier moest meerijden, en dat ik hier zou vernemen wat er van mij verlangd wordt.
Niet allen zijn geschapen om op den schoot te liggen of melk te drinken; ik ben daaraan niet gewoon; maar ik heb zoo'n hondje wel eens in den postwagen zien meerijden en daarin de plaats van een mensch innemen; de dame, wie het beestje toebehoorde, had een fleschje met melk bij zich, waaruit zij het hondje liet drinken; en koekjes kreeg het, maar het snuffelde er op zijn hoogst eens even aan en wilde er niet eens van eten, en daarom at zij de koekjes zelf maar op.
Hij ontdekte dat pas, toen het vlak achter hem was, en een glimlach verhelderde zijn gelaat, toen hij den breeden molenwagen herkende, beladen met zakken, en bestuurd door den eigenaar zelven. Hierover verheugde hij zich nog het meest, want de molenaar was een oud vriend van hem, voor wien hij zijn hart eens kon uitstorten. De wagen hield stil. "Meêrijden, Dik?" klonk het hem toe.
De Roodhuid haalde een gedroogde plant uit zijn zadeltasch, bevochtigde die, en legde die op de wond; toen sneed hij twee spalkhouten op maat, en verbond daarmede den arm zóó volgens de regelen van de kunst, dat de knapste chirurgijn het hem, met dezelfde eenvoudige hulpmiddelen, niet had kunnen verbeteren. Toen verklaarde hij: "Mijn broeder kan gerust met mij meerijden.
"De commissaris van politie kan met mij meerijden," zegt de vreemde zeer overluid tot den kastelein: "tenminste wanneer hij hier in de sociëteit is. Als hij den moordenaar snapt is zijn fortuin gemaakt. Tot Philip sprak men niet. Nu is hij verdwenen. Hij vliegt naar zijn vrouw, en zegt haar zijn plan, en wat háár te doen staat.
Hij liet zich dus in eene greppel vallen en riep: Medelijden, heeren soldaten, mijn been is gebroken, ik kan niet meer gaan; laat mij meerijden in den wagen der vrouwen. Maar hij wist, dat de hoerwijfel het niet zou gedoogen. Van uit haren wagen riepen de vrouwen: Ja, kom, schoone pelgrim, kom bij ons. Wij zullen u minnen, u streelen, u kussen, en gij zult genezen zijn.
Er kwamen al meer en meer van die duivelstuigen langs de wegen; zij werden mooier en maakten veel minder gedruisch; de menschen, en zelfs de dieren gingen er van lieverlede aan wennen en in den geest van de bevolking kwam weldra belangstelling en zelfs bewondering in de plaats van haat en afkeer, terwijl het vage, nog onuitgedrukt verlangen van menigeen was: O, mocht ik daar toch eens in meerijden!
Gij kunt immers met mij meerijden als gij wilt, want ik moet ook naar Amsterdam en sinds gij haast hebt, wees getroost, want daar komt waarlijk de berline!" Reeds had Frits zich van den kastelein af, en naar den vreemdeling toegekeerd.
Woord Van De Dag