Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Hij dineerde met een stelletje studenten in de medicijnen en de natuurwetenschappen: hun gesprekken kon hij verdragen, hun kennis had tenminste tastbare werkelijkheid tot inhoud; en met het algemeene er van raakte hij langzamerhand vertrouwd. Maar het gebeurde dat hij dagen achtereen van tafel bleef.
"Ach kom, grappenmaker", sust Moeder, "je weet immers wel, dat er nu geen gas is. Ik zal het ei bij het avondeten heerlijk voor je klaar maken." "Er is wel gas", betoogt Kees klemmend. "Bakt u het voor éénen keer op het medisch komfoor van Jan." Moeder weigert en voegt gedecideerd er aan toe "dat stelletje mag uitsluitend gebruikt worden wanneer Jan het voor zijn patiënten noodig heeft."
Wat is nu natuurlijker dan dat ik u beiden bij den President-commissaris breng?" "Juist, zeer natuurlijk," zei Holmes. "Ik zou dat heerschap gaarne eens zien en onderzoeken, of ik iets van dit stelletje kan maken.
Mijn stelletje schoof i op zij; in den hoek legde i de boeken van Appi, z'n jasje legde i er over heen, z'n vest hield i aan. Toen nam i mijn beste deken, rolde zich er in, dronk nog een spatje en ging met z'n hoofd op 't stapeltje liggen en zei: "Wel te rusten." En ik ging weer aan tafel zitten, keek naar mijn centen en dutte in. Toen ik wakker werd knetterde de lamp, de olie was op.
Achteraan kwam gewoonlijk een stelletje Papoea's de kleinste en minst sterke van den troep, die ik dan weer door verspreiding over verschillende andere prauwen in een wat gunstiger conditie bracht; dikwijls ook was er ruzie in een Papoeaprauw en waren dan allen "boos", en wilden een tijdje niet roeien, tot de andere prauwen uit het zicht raakten en dan werd er weer verder getrokken.
En ik zat met mijn beenen onder tafel uitgestrekt, met bloote voeten, in mijn hemd, mijn handen in m'n broekzakken en keek naar m'n boterhammen, naar m'n lieve geldje, naar de vlam van mijn olielamp, naar 't licht van mijn stelletje, en luisterde naar de regen en was tevreden. 't Was acht uur.
En in den hoek op den grond stond mijn éénvlams stelletje en in 't kleine keteltje begon 't water te razen. Daarnaast stond m'n theepot, zonder deksel, te wachten tot 't water zou koken; de thee was er al in.
Onder z'n jas vandaan haalde i een pak in een Handelsblad: boeken, dat kon je direct zien, en zette 't op tafel. "Ziezoo, kan dit ergens uitgehangen worden?" zei i en gaf me z'n jas. Z'n hoed zette i overeind tegen m'n stelletje.
Dat Appi nooit schilderen zou leeren heeft Japi goed gezien; z'n vader heeft hem later in een huis-, reclame- en decoratieschilderswerkplaats gezet. Ik zette thee. Gehurkt bij mijn stelletje, goot ik 't water op en zette 't theepotje op 't waterketeltje. Japi snoof. "Goeie bullen", zei i, draaide zich heelemaal om en verschoof z'n stoel tot hij met z'n neus boven de theepot zat.
Zijn ouders en grootouders keken hem lachend na, want zij vonden het bijna even prettig als Jantje zelf. "Als hij maar niet in de sloot rijdt!" zei zijne moeder, die wel een beetje bezorgd was. "Laat hem maar begaan," zei Dik met vadertrots. "Hij is mans genoeg, de kleine baas. Wat is 't een mooi stelletje, hè?" En grootvader zei: "Wil ik je eens wat zeggen, Dik?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek