Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
»Nu wil ik hebben, dat gijlieden hier den omtrek afzoekt, om de sporen van den Maleier te vinden. En dan moet ge opletten, waar de dief heen is gegaan." »Goed, heer!" De mannen stonden op en waren weldra druk aan 't speuren. Kees bleef met Marti en den gevangene bij den boom. »Is dat dezelfde Maleier, waar u ons naar vroeg, heer?" informeerde de laatste. »Dezelfde! Weet je iets van hem?"
Marti ontwaakte nu ook uit zijn verdooving. Ze hadden nog juist den tijd het water uit te hoozen, anders zou de boot zijn gezonken. Terwijl ze hier mee bezig waren, herinnerden ze zich plotseling hun vervolgers. Ze wendden de oogen naar den waterval, die nog goed zichtbaar was. Daar zagen ze, wat er met de Dajaks gebeurde....
»Indien er oorlog was in de bovenstreken, zouden wij het bij den aanvang van onzen tocht wel gehoord hebben," meende Marti. »Mochten we bij de Kenjaoe's vernemen, dat er oorlog is, dan beloof ik je, dat we terug zullen keeren," besloot Kees. Marti hoopte in stilte, dat er dan maar oorlog mocht zijn, want hij voelde niet veel geestdrift voor die onderneming.
Dit nieuwe avontuur had ongemeene bekoring voor hem en eindelijk stond het vast: hij zou al zijn krachten inspannen om de kostbare edelgesteenten te bemachtigen. Toen zijn bestellingen in orde waren, ontsloeg hij al zijn bedienden, behalve één, n.l. Marti.
Nu zouden de moeilijkheden pas beginnen. »Petinggi Datoek heeft niets te veel gezegd van de steilten en afgronden in deze rotsenwereld," dacht Kees. Weinig vermoedde hij, dat hij zóó spoedig met de allerergste gevaren kennis zou maken. »Dat ziet er niet mooi uit, Marti!" zeide hij, terwijl hij zijn helper op de kale rotswanden wees. »Neen, heer, het is onmogelijk dáár het gebergte te bestijgen.
Verscheidene bewoners van het huis hadden in de verwarring weten te ontsnappen en waren in het bosch gevlucht. De Kenjaoe's zelf hadden ook verliezen geleden; eenige hunner waren gedood en ook enkelen gewond. Bij het begin van het gevecht had Kees zich met behulp van Marti meester gemaakt van een der Sibaoe's. Ze ontwapenden hem en hielden hem stevig vast, totdat de strijd beslist was.
De angst gaf hem vernieuwde kracht. »Vergeefsch, heer!" zei Marti somber. »In elke boot zitten acht of tien roeiers. Zij vorderen veel sneller dan wij. En u kunt ze toch niet allemaal neerschieten. Wij zijn reddeloos verloren!" »Die duivels hebben op versterking gewacht!" siste Kees woedend tusschen zijn tanden. »Nu durven ze wel!" Hij gaf de revolver aan Marti. »Hier is de revolver!
Heb je ook gehoord, wat de Kenjaoe's verder van plan zijn?" »De meesten willen na het feest naar huis gaan. Enkelen, waaronder de jonge mannen, willen met alle geweld de Sibaoe's nog vervolgen." »Daar dacht ik ook over, Marti. Het is toch eigenlijk jammer, de overgeblevenen ongemoeid te laten ontsnappen. Maar dan moeten we dadelijk op weg. Dan kunnen we ze misschien nog inhalen.
De overgroote meerderheid der Dajaks had nog nooit een blanke gezien. Vol nieuwsgierigheid zaten ze om Kees heen en beschouwden diens persoon en zijn doen en laten met de grootste belangstelling. Toen Kees en Marti gegeten hadden, knoopten ze een gesprek aan met Petinggi Datoek.
Hebt u er wel aandacht aan geschonken, dat allen zwaar bewapend waren en soelauw-baadjes droegen? Dat alles wijst er op, dat ze een sneltocht zullen ondernemen. En uit hetgeen ik opving, kon ik opmaken, dat de voorgenomen mengajaoe-tocht gemunt was op de Kenjaoe's." »Arme kerels!" riep Kees medelijdend uit. »Maar waarom heb je dat niet eerder gezegd, Marti?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek