Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 november 2025


Om kort te gaan, Rodolphe kon zijn vriendinnetje alles vergeven behalve dat zij hem niet lief had. Hij nam dus een kloek besluit en zeide tegen mademoiselle Mimi, dat zij naar een anderen minnaar moest uitzien. Mimi begon te lachen en nam een uitdagende houding aan.

"Die goede, beste vriend!" dacht Kitty, die juist met mademoiselle Linon uit het huisje te voorschijn kwam, en zag hem met een teeder, vriendelijk lachje, als een geliefden broeder na. "Is het mogelijk, dat ik schuld heb? Heb ik waarlijk verkeerd gedaan? Men noemt dat coquetteeren. Maar ik weet, dat ik hem niet bemin, en toch ben ik zoo gaarne met hem samen. Hij is zoo goed!

Haar gelaat straalde van vreugde, toen zij haar moeder in gesprek zag met de onbekende. "Nu, Kitty, uw lang gekoesterde wensch met mademoiselle...." "Warenka," liet deze volgen. "... bekend te worden, wordt vervuld," zeide de vorstin. Kitty bloosde van blijdschap en drukte lang en zwijgend de hand harer nieuwe bekende, die ze onbewegelijk in de hare liet liggen en den druk niet beantwoordde.

Ik wou, dat het met mij ook zoo was." "Wanneer Mademoiselle Katholiek was, zou zij den waren troost ook vinden; maar nu dit niet zoo is, zou het toch goed zijn, wanneer Mademoiselle zich iederen dag een poosje afzonderde om te bidden, zooals die goede mevrouw deed, bij wie ik in betrekking was, voor ik bij Madame kwam. Zij had een klein bidkamertje en vond daar troost voor allerlei verdriet."

»Nu, daar hebt je het eindelijk, wat Mademoiselle niet wou, dat we lezen zouden; geen moord of zoo stond er op, dat zag ik best onder het voorbijloopen; Jan en Louis, zulke kleintjes, wisten het eer dan jij Ida! 't Is toch wat moois, altijd zoo gering....« »Stil Lize, Mademoiselle doet wat ik haar vraag, en kon niet weten wat blij nieuws ditmaal per bulletin bekend werd.« »Ja, Mama, maar....«

"Doch wat brengt u hier? Mademoiselle Hermoine?" "Is zij hier in Antwerpen?" roept Guy opgewonden uit, terwijl zijn hart onstuimig begint te kloppen en zijn oogen schitteren van verlangen. "Neen, zij is gelukkig in Brussel." "Gelukkig?" "Ja, omdat het u is aan te zien, dat gij alles zoudt trotseeren om haar te spreken te krijgen, en dat met vijf duizend kronen op uw hoofd." "Vijf duizend?"

In den beginne was het een luid gebrom van afkeuring onder Rodolphe's vrienden, toen zij van zijn liaison hoorden, maar daar mademoiselle Mimi een zeer innemend persoontje was, volstrekt niet preutsch, en, zonder hoofdpijn te krijgen, hun tabaksrook en litteraire gesprekken kon verdragen, raakte men al spoedig aan haar gewend en behandelde haar als een kameraad.

Het gas verlichtte dit alles; eene meid en een knecht stonden achter den toog met de armen overeen geslagen, en Siska of mademoiselle Eudoxie Van Rosmal zat tegen het venster, op eene hoogte, eenen Franschen roman te lezen. Die staat van zaken duurde langen tijd, tot het groote verdriet van den moedeloozen vader.

"Lieve hemel!" dacht Rodolphe; "wat is nu beter, of je altijd te laten misleiden, omdat je geloofd hebt, of nooit te gelooven uit vrees altijd misleid te worden?" We hebben reeds verteld op welke wijze de schilder Marcel mademoiselle Musette had leeren kennen.

Zij begon hem dadelijk met haar oneindige Gallische beminnenswaardigheid te overstroomen en hem te loven, dat hij zulk een prachtige dochter had, die zij een schat, een parel, een engel noemde. "Nu, dan is zij de engel nummer twee," zeide de vorst lachend, "want volgens haar eigen verklaring is mademoiselle Warenka de engel nummer één."

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek