Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Met eene merkbare spijt sprak zij: «Die Fransche vliegenpikker, wie denkt hij, dat wij zijn? Hij neemt u zeker voor eene andere, want hij heet u /Eudoxie/ en zegt tot mij /Madame Van Rosmal/! Hoe kunt gij toch gediend zijn met den praat van zulk flauw bescheid? Van een mensch, dien gij niet kent?»
Het gas verlichtte dit alles; eene meid en een knecht stonden achter den toog met de armen overeen geslagen, en Siska of mademoiselle Eudoxie Van Rosmal zat tegen het venster, op eene hoogte, eenen Franschen roman te lezen. Die staat van zaken duurde langen tijd, tot het groote verdriet van den moedeloozen vader.
De jongeling verwijderde zich, zeggende tot Siska: «Arme vrouw! zij heeft gelijk, dat zij u onder haren wijden mantel bewaart. Er zijn er zoovelen onder ons, die u zouden willen stelen. Tot wederziens, mademoiselle Eudoxie!» Met diepen angst had de moeder dit alles nagezien, en zij ware ongetwijfeld in grammoedige verwijten uitgevallen, hadde niet een smartelijk gevoel haren boezem verkropt.
Ik word bleek en mager, en ik zal zeker ziek worden, lieve mama, als ik nog langer de verstootelinge van het pensionaat moet zijn. Ik ben al in den /Télémaque/, en ik kan al zoo schoon dansen, dat de andere mammezellen er jaloersch over zijn. De complimenten aan papa. Uwe getrouwe dochter tot in den dood, Eudoxie van Roosemael.» De moeder durfde dezen brief aan haren man niet toonen.
God weet uit wat geuzenalmanak gij dien belachelijken naam van Eudoxie hebt opgevischt.» Siska was kwaad. Zij antwoordde met bijtende stem: «Is het mijne schuld dat de demoisellen in het pensionaat mijnen gemeenen naam veranderd hebben? En toch, ik heet liever /Eudoxie Van Rosmal/, dan mijne ooren altijd met het plat boerenvlaamsch /Francisca Van Roosemael/ te moeten hooren verscheuren.»
Zij gevoelde wel, dat daarin de voorteekenen lagen van het kwaad, dat dokter Pelkmans had aangewezen: er heerschte reeds een toon van lichtvaardigheid in; het einde scheen haar uit een minnebrief ontleend te zijn, en met droefheid poogde zij de uitlegging te vinden van het woord /Eudoxie/, dat zij eindelijk aanzag als de vertaling van den voornaam /Siska/. Uit medelijden tot hare dochter zond zij haar tweemaal zooveel geld als deze zou hebben durven verwachten.
Deze liet zich echter door de ondervragende blikken der moeder niet ontstellen, plantte zich stoutelijk voor Siska en zeide met genepene lippen in de Fransche taal: «Ah, bonjour, mademoiselle Eudoxie! Gij hebt het pensionaat verlaten? Antwerpen gaat het geluk genieten eene zoo betooverende juffer te bezitten?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek