Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
«En ik beloofde den Heer een kostbaar altaar, dat ik behangen zal met borduursels, eigenhandig door mij vervaardigd,» zeide Geertrui. De beide meisjes bogen het hoofd en zwegen, terwijl de getrouwe Machteld, die de treurige jonkvrouwen niet meer storen durfde, zuchtte en de oogen van haar werk niet meer ophief.»
"Nog zoetere hoop heeft de Leeuw mij voor u gegeven, Machteld. Misschien is de verlossing uws vaders aanstaande, misschien zult gij eerlang met hem en al uw bloedverwanten in het schone Wijnendale zijn." "Wat zegt gij, mijn vriend? Uw liefde boezemt u deze woorden in. Streel mij toch niet met een onmogelijk geluk." "Wees ook niet zo ongelovig, Machteld.
"Mijn rampzalige nicht," antwoordde Gwyde, "uw lijden verbrijzelt mij het hart! O laat mij u toch omhelzen, want mijn ziel eist verlichting; ik ben tot de dood ontroerd." Machteld liet haar vader los en bood zich aan de omhelzing van de liefderijke Gwyde.
De jonge Machteld stond sprakeloos en als verdwaald voor Adolf: haar ogen kon zij niet verzadigen, en zij bezag beurtelings de twee ridders, gelijk iemand die naar het raadselwoord van een onverstaanbare gebeurtenis vraagt.
"Maar," hernam Robrecht, "indien een man, om mij te verdedigen, zijn leven waagde, zoudt gij die ook niet beminnen?" "Zeker ja," was het antwoord, "en ik zou hem daarvoor eeuwig dankbaar blijven." "Welnu, mijn dochter, een ridder heeft uw vader tegen een vijand verdedigd en is dodelijk gewond." "Och God!" galmde Machteld uit. "Ik zal veertig dagen voor hem bidden en dan nog, opdat hij geneze."
"Waar het hart vol van is, loopt de mond van over, kind!" zei Machteld; "het was Bart niet mogelijk te zwijgen, dat je beloofd hebt je vóór zijne terugkomst niet te zullen verzeggen." En misschien hadt gij Machteld lief gekregen, toen zij Hanna dochter noemde, bij de verontschuldiging van deze: "Wist ik dan of gij er niets tegen zoudt hebben? Machteld, moederlief!
"Ja doe dit; maar ik verzoek nog iets van u." "Spreek heer Vader ik ben uw gehoorzame dienares." "Versta mij wel, Machteld, ik ga voor enige dagen op reis en uw Grootvader en al de edellieden die gij kent vertrekken insgelijks. Wie zal de arme gewonde ridder dan te drinken geven als hij dorst heeft?" "Wie? Ik, heer Vader: ik zal hem nooit verlaten totdat gij wederkomt.
Nochtans boezemde Machteld geen liefde in; alhoewel zij als een kind mocht aanzien worden, hadden haar wezenstrekken die statigheid in zich, welke de eerbied der mannen dwingend afeist en nimmer toelaat dat een vermetele liefde zich in hun boezem wortele. De jonge maagd hing lieflijk als een droom, met haar tenger lichaam nevens de zijde harer hakkenij en hief het hoofd statig in de hoogte.
Zij onderwierpen zich aan het lot: "Vaarwel Machteld." "Vaarwel, mijn Adolf." En de ridder ging zuchtend uit de zaal. Op de voorhof gekomen zijnde klom hij en ook Diederik in de zadel; enige ogenblikken later liepen twee paarden met weergalmende stappen door de eenzame straten der stad, totdat zij onder de Gentpoort verdwenen.
Adolf van Nieuwland was bij de intrede der Fransen met de grootste vrees bevangen geweest, want hij zag Machteld nu zonder tegenweer aan haar vijanden blootgesteld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek