Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
In de herberg ontmoet ze Wouter en meent in hem haren broeder te herkennen: onbewust spreekt ze waarheid als ze Wouter als "mein Bruder" betitelt: want beide kinderen zijn onvoldaan, beiden zoeken het ware leven in de sfeer, die aan hun eigene tegengesteld is.
Deze antwoordde, dat hij niet wist, wat hij daarmeê bedoelde, maar dat hij nog wel een liedje wou zingen. Hierop begon hij met heldere stem: "Schön ist mein Mädchen, Schlank wie ein Dräthchen, Fein wie ein Fädchen Wonnig und warm." "Ik wou, dat ik het hem niet gevraagd had," zei Holstaff, door dit begin teleurgesteld. "Ik vind het heel aardig," zei Pols.
placht de lievelingsregel van den professor te zijn; want 'das Land' was voor hem Duitschland; maar nu scheen het wel, alsof hij met buitengewone warmte en aandrang de woorden herhaalde: ....dahin, dahin! Möcht ich mit dir, o, mein Geliebte ziehn!
Hij Teunis kos de tabakkerij krek zoo goed as Dons denken dorst, en "kort en wel" zei Teunis, nadat hij ruim een half uur in 't honderd had gesproken: "a'j nou mien uutzet, de spullen oan 't lief mein ik en dan de passoasie wilt betoalen, dan ku'j 'm houwen; moar, 'k zie verdrêjd a'j 'm anders 'en dag langer in huus hebt."
Juffrouw Janssen, die aan haar echtvriend plechtig heeft moeten beloven om zooveel mogelijk goed Hollandsch te spreken en dat ook reeds in praktijk heeft gebracht roept in 't volle besef van. haar moederwaarde: "Wát mein ie vier, mins? mins, 'k hêt 'r zeuven!"
Liesbeth..., Du..., mein Lieb...! O, de laatste stamelingen, de radelooze innigheid van de laatste omhelzing! Als een sterven in elkaar.... Een uur later staat ze op 't volle perron, in een afscheid nemende menigte. Uit het coupéraam van den trein buigt hij zich tot haar over en kust haar telkens weer. Dan ruikt ze de geur van z'n lieve haar. Mein Herz.... Mein Lieb....
"Ich sah dich ja im Traume; Ich sah die Nacht in deines Herzens Raume Und sah die Schlang', die dir am Herzen frisst; Ich sah mein Lieb, wie sehr du elend bist. Ich grolle nicht! Ich grolle nicht!" Onbeweeglijk blijft Dorus bij het hek staan; die stem dringt hem door zijn geheele ziel.
~Proza:~ Mein Verlangen geht hinüber nach dem Schönen Lande der Griechen, und immer möcht' ich übers Meer hinüber. Wie voelt niet dat het eerste het echte is? dat het niet anders mocht luiden? dat in de proza-lezing Goethe zelf aan het woord is, in plaats van Iphigenie? dat de versvorm door woordkeus en rhytme zeer picturaal werkt? Geen wonder.
En inderdaad zag ik nu ook, dat de twee paarden een eind dichter bij waren dan het eene; ofschoon het rijtuig, dat door de eerstgemelden getrokken werd, wild over den weg heen en weder slingerde, terwijl de sjees van Reynhove met een gelijken gang vorderde. "Hoera!" riep Weinstübe, met den hoed zwaaiende: "had je nu mijn foorschtel maar aannemen willen. Het sakkie toeppeltjes is mein."
Die Zeit vergeht mir süsz un sacht; Ich möchte beten Tag und Nacht, bei Gott im Geiste leben. Hier ist mein wahres Element, ein Friedensland, weit ohne End, von Milch und Honig flieszend, Hier quilt im Grund ein Balsenflusz, durch alle Kräfte des Genusz, So sänftiglich ergieszend. Dat is: Ik ben in 't donker heiligdom; Aanbiddend, blijf ik stom; o diep eerbiedig zwijgen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek