Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
MEVR. LINDE. Ja; en nu ga ik u goeden nacht wenschen. HELMER. Wat? nu al! Is dat van u, dat breiwerk? Ja, dank u; dat had ik bijna vergeten. HELMER. Dus u breit? MEVR. LINDE. O ja. HELMER. Weet u wat, u moest liever borduren. MEVR. LINDE. Zoo? Waarom? HELMER. Omdat 't zooveel mooier is.
MEVR. LINDE. Toen je hem aan me voorstelde, zei hij dadelijk dat hij mijn naam hier in huis dikwijls gehoord had; maar later merkte ik, dat je man er heelemaal geen idee van had wie ik eigenlijk was. Hoe kon dan dokter Rank...? NORA. Jawel, dat is toch heuschwaar, Kristine. Zie je, Torwald houdt zoo ontzettend veel van mij; en daarom wil hij mij heel alleen hebben, zooals hij zegt.
Maar zij weet dit niet en zou het niet hebben begrepen. Zij raakt in de war en lijdt; ze moet toch altijd vriendelijk doen tegen de gasten. En als ten tweede male over hun grillige liefde het voorjaar strijkt, vlucht hij de stad uit en vindt zich weêr onder de linde, waarin hij te voren haar initialen heeft gesneden boven de zijne.
En telkens ziet men nieuwe rekruten opdagen, met vuurrood gelaat en in de meest opgewekte stemming, en die verschillende troepen, allengs saamgevoegd, vormen een leger, waarvan de wedergade zeker niet gemakkelijk te vinden zou zijn, en dat, op een gegeven teeken, oprukt naar de gewijde linde.
MEVR. LINDE. Nou, dat was maar heel gelukkig voor jou, geloof ik, Nora-lief. NORA. Neen, dat is nog nooit in mij opgekomen om dokter Ranker om te vragen.... Anders ... ik weet zeker dat
Diepe schaduw schieten ze en een donker groen gewelf zij om het wezen van die linde doen. Wees gegroet mij, nauwlijks uit den morgendoom erkenbaar Lieve-Vrouwken, aan den lindeboom! VOETNOOT: 1 Doom = damp, nevel. Ik ben een blomme en bloeie vóór uwe oogen, geweldig zonnelicht, dat, eeuwig onontaard, mij, nietig schepselken, in 't leven wilt gedoogen en, na dit leven, mij het eeuwig leven spaart.
En dan had ik nog twee jongere broers om voor te zorgen. Ik vond mijzelf toen niet verantwoord als ik hem niet aannam. NORA. Neen ... neen ... daar kan je wel gelijk in hebben. Dus toen was hij rijk? MEVR. LINDE. Ik geloof dat hij er warmpjes in zat. Maar hij had geen vast bestaan, en zijn zaken schenen niet zoo heel goed te staan.
KROGSTAD. Zou je waarlijk een gedachte voor mij gehad hebben? MEVR. LINDE. Ik moet werken om het leven te kunnen dragen. Al mijn levensdagen, zoo lang ik mij herinneren kan, heb ik gewerkt, en dat is mijn grootste en eenige genot geweest. Maar nu sta ik heel alleen in de wereld, zoo ontzettend leeg en verlaten. Alleen voor je zelf te werken geeft geen genot.
Vervolgens gelastte hij hier de zeesluizen te openen, tot het inunderen van de lage streken; terwijl er een dam gelegd werd in de Linde, en de wegen op de grenzen onbruikbaar gemaakt werden. Hij riep de landlieden op, om aan het versterken van de schansen te arbeiden.
Een snaaksche glimlach was om zijne lippen als bestorven, zoodat, toen hij de koddige grappen van zijn vriend Gerrit van de Linde in zijn almanak "Holland" deed afdrukken, ieder geloofde, dat hij zelf ze geschreven had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek