Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Heel is hij gewelkerd al en duizendvoud van verwen, langzaam afgesleten guldengoud. Dag en schijnt erop noch noensche zonneglans: 't is vochtig en de hemelkomme is duister gansch. Doch, ik zie mij, zonnewijs in 't nedergaan, die najaarsche, ei, die bolgekruinde linde staan. Ringsom rijzen hooge en groote zwart en zwaar getakte boomen, naast die lieve linde daar.
NORA. Ben je niet wijs? Hoe kom je er bij? Een vriend van ons, die iederen dag bij ons komt! Wat zou dat voor een vreeselijke pijnlijke verhouding zijn! MEVR. LINDE. Dus heusch niet van hem? NORA. Neen, dat verzeker ik je. Dat is nooit een oogenblik in mij opgekomen.... Bovendien toen had hij ook nog geen geld ... hij heeft pas later geërfd.
Mathilde! u zal ik roepen: gij zult zwijgen... U willen aanzien, en in ’t ijle staren, En u niet vinden, waar ik uren zocht! Toch zal onze adem naar één hemel stijgen!.... Deez’ linde zal me uw lieven naam bewaren Ik dank u, dat ik, lieve! u lieven mocht!
Nu ontwikkelt zich de plantengroei en groent de beuk, tot in Juli ook de linde in bloei komt. Dan volgen heete dagen; ook de nachten zijn warm en bijna geheel zonder dauw. Het steppenzand stuift in dikke wolken over de opene vlakten; het loof wordt vaal, het gras geel. De rivieren worden ondiep en droog, de meren en plassen verslijken en wasemen giftige dampen uit.
Ongeveer een half uur later verliet een jong bruidspaar het oude huis; aan het venster stond de oude tante het na te zien, en onder de linde keek het bleeke gezichtje nog eenmaal om naar het venster; er was niets op te bespeuren van het zoete, zalige geluk, dat een jonge, kinderlijke bruid gevoelt; om den mond speelde een smartelijke trek, en de oogen spraken angst en lijden.
Ja, nu heb je je oude bekende gezicht toch weer ... het was maar zoo in 't eerste oogenblik.... Een beetje bleeker ben je wel geworden ... en misschien een beetje magerder ook. MEVR. LINDE. En veel, veel ouder, Nora. NORA. Ja, misschien een beetje ouder ook; een heel heel klein beetje; lang niet zoo erg veel.
De natuur werpt men een vriendelike blik toe, maar verder niet. Meest is het nog in tuinen en parken dat men de natuur liefheeft, men bezingt de roos als het zinnebeeld van het liefdegenot, het madeliefje van de trouw; in de Duitse liederen is de linde de boom van de zomer en de liefde.
Maar in het eerste jaar heeft hij zich dan ook heelemaal overwerkt. Hij moest allerlei bijverdienste zoeken, dat begrijp je, en werken van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Maar dat kon hij niet volhouden en hij is doodziek er van geworden. En toen zeiden de doktoren dat hij volstrekt naar het Zuiden moest. MEVR. LINDE. Dat 's waar; je bent samen een heel jaar in Italië geweest, hè? NORA. Ja.
Gawein, dien dag daarop, ook verward door Vrouwe Venus en haren zoon, zocht toen hij in den burchthof, waar de ridders hulde hadden gedaan aan Koning Assentijn, die zat onder de linde Gwinebant. Die liep met Lancelot, wien hij zijn hartsverdriet had toe vertrouwd.
De beide Koningen begroetten elkander, Guenever neeg voor Assentijn en terwijl allen zeer bezorgd om Gawein henen drongen de Koningen en de vorstinnen, de ridders en de baroenen naderde Gawein zijn heer, Koning Artur, die, krank, was neêr gezegen, in den zetel, onder de linde. En Gawein knielde op de trede.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek