Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Vrijmoedig slingerde hij zijn arm om haar middel en Kaja hoorde hen zacht lachen, toen zij haar voorbij gleden. Fluisterend keken de menschen hen na. Zij verborg zich achter den boom, waartegen zij leunde, en wachtte, tot zij terugkwamen. Zij deed dit machinaal weg, niet omdat zij 't eigenlijk wilde, maar omdat iets haar dwong te blijven.
Een wenende vrouw was in het midden van ieder hoopje, op haar schouder leunde een stokoude vader, aan haar borst hing een zuigeling, en aan haar handen liepen schreiende en afgematte kinderen. Achter haar volgden oudere zonen, die onder de last van het huisraad en beddengoed moesten bukken.
Maar Henk sprak steeds door, hij nam heur arm, hij geleidde haar naar de voorzijde van het station, waar zijn rijtuig stond. Zij liet zich medevoeren, vol onbestemde gedachten, vervuld van een grooten weemoed, en zij leunde op zijne hand om in te stijgen.
Zijn woede nam den vorm aan van een norsch zwijgen, en den geheelen middag liep hij over de kampanje te ijsberen, of leunde tegen het want te loevert. Toen de nacht viel ging hij vóór den wind liggen, zonder McCoy's raad in te winnen, en stevende naar het noordwesten.
Zij zat of liever lag op het breede gedeelte van 't heiligbeen op haar strooleger; hare uiteengespreide achterpooten waren naar voren gericht; de rug leunde tegen den wand van 't hok; zij besnuffelde en belekte hare kinderen, die den buik van het oude dier bedekten en ijverig zogen.
't raakt u niet of hij een dwaas is. Wat kan 't u schelen? hij heeft immers geld!" Taal van den meester en herbergiers-redeneering, waartegen niets is in te brengen. De man leunde met den elleboog op de tafel en had zich weder aan zijne gepeinzen overgegeven. De overige reizigers, kooplieden en voerlieden, hadden zich een weinig verwijderd en zongen niet meer.
Ze hadden voor Lou 'n makkelijk stoeltje gevraagd, en die zat daar nu stilletjes te genieten, de vlecht om haar hoofd gelegd op Gretchenmanier. Lize leunde, de oogen verre, over den balkonrand, terwijl Hoefman zachtjes tegen haar sprak. "Ik wist het eigenlijk van 't eerste oogenblik, dat ik je zag. Ik voelde 't dadelijk." "Maar ik begrijp 't niet. Ik ben toch leelijk." "Voor mij niet.
Hij leunde achterover in het rijtuig en ik kon aan zijn geheele houding zien dat hij in zijn gedachten verdiept was. Miss Morstan en ik, wij onderhielden ons op gedempten toon over onze expeditie en den mogelijken uitslag ervan, doch onze metgezel bleef peinzend en afgetrokken tot aan het einde van den rit.
Zeg eens, onze Patsan houdt het uit, zeide Tschikine, terwijl hij zijn beenen uitstak en met zijn hoofd tegen een boomstronk leunde. Me dunkt dat hij nu bijna een jaar weg is. En gij, hebt gij wel eens een jaar verlof gehad? vroeg ik aan Shdanoff. Neen nooit, antwoordde hij met tegenzin.
De zon kletterde er op en de mollige wind deed het zwellen. Pallieter stond op en leunde over de haag om het beter te zien. De anijsreuk die van de hagedoornrozekes in zijnen neus kwam, deed hem het schip vergeten. Maar de jongen, die het roer hield toette ineens op een horen; de klanken droegen ver over het land en vielen, na een kleine stilte, aan den blauwen horizon uiteen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek