Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Zij zat of liever lag op het breede gedeelte van 't heiligbeen op haar strooleger; hare uiteengespreide achterpooten waren naar voren gericht; de rug leunde tegen den wand van 't hok; zij besnuffelde en belekte hare kinderen, die den buik van het oude dier bedekten en ijverig zogen.
De onderste opening is daardoor kleiner dan de bovenste; zij heeft zoowel bij de vrouw als bij den man een hartvormige gedaante. Het stuitbeen, dat beweeglijk met het heiligbeen is verbonden, kan naar achteren wijken, waardoor de onderste opening belangrijk verruimd wordt. Dit bevordert een gemakkelijke bevalling.
De vergroeiing begint meestal in het 16e levensjaar en eindigt tegen het 30e jaar. De wervels zijn zoodanig aaneengegroeid, dat het heiligbeen van voren een holle en van achteren een bolle vlakte heeft. Het heiligbeen van een vrouw is breeder, korter en minder gebogen dan dat van een man; ook is zijn lengteas meer naar achteren gericht.
Hij is slechts 5 tot 6 meters, in plaats van 10 meters lang. 2º. Hij heeft slechts 5 wervels aan het heiligbeen, in plaats van zes. 3º. De neusgaten zijn wijder. III. De Iguanodon Prestwichi onderscheidt zich door vier wervels in het heiligbeen en door het samengestelde der tanden. Wij kunnen ons de iguanodons voorstellen als tweeslachtige dieren, die zich met planten voedden.
Het schedelgedeelte van het geraamte van den kop is verlengd en vertoont groote kammen, waaraan de krachtige voor 't sluiten van den bek dienende slaapspieren en de niet minder forsche, den kop terugtrekkende nekspieren ontspringen. De halswervels zijn kort en stevig, evenals de 19 of 20 rug- en lendewervels, waarvan er 14 of 15 ieder één paar ribben dragen. Het heiligbeen bestaat uit 3
Thans keeren wij terug tot het bekken, dat, zooals gezegd is, gevormd wordt door het heiligbeen, het stuitbeen en de beide heupbeenderen. Aan het geraamte is het verschil in geslacht nergens zoo duidelijk merkbaar als aan het bekken. Het vormverschil van dit lichaamsdeel is van groote beteekenis voor de taak, die het gedurende de zwangerschap en bij de bevalling vervult.
Het heiligbeen en het stuitbeen echter maken deel uit van de wervelkolom en zijn te beschouwen als onderling vergroeide wervels. Overigens bestaat de wervelkolom uit wervels, die hoewel stevig aan elkaar verbonden, toch ten opzichte van elkander beweeglijk zijn. Men onderscheidt 7 hals-, 12 borst- en 5 lendenwervels.
Hoewel het uit een ontleedkundig oogpunt niet juist is, rekent men toch gewoonlijk bij den romp ook het bekken. Dit bestaat uit drie deelen, de heupbeenderen, het heiligbeen en het stuitbeen. De heupbeenderen nu moest men eigenlijk bij de ledematen rangschikken, evenals dit geschiedt met sleutelbeen en schouderblad.
Verder zijn de heupbeenderen met het heiligbeen tot een onbewegelijk stuk vergroeid. Bij de dieren, die op vier ledematen gaan, rusten de ingewanden niet in dit "bekken", vandáár ook de andere vorm der bekkenbeenderen. En dat de naam "zitbeen" voor deze dieren eigenlijk zeer ongepast is, springt in het oog.
Op de lendewervels echter volgen bij den mensch vijf onbewegelijk met elkaar verbonden wervels, die te zamen het heiligbeen of kruisbeen vormen, en waaraan de heupbeenderen onbewegelijk zijn vastgegroeid. Het aantal wervels, 't welk aan de samenstelling van het heiligbeen meewerkt, is ook al weer niet bij alle zoogdieren even groot.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek