Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 14 juni 2025


Met zeker genoegen zag-i z'n moeder en zusters weer, en vooral Leentje die hy met nog meer uitvoerigheid dan de anderen, deelgenoot maakte van alles wat-i ervaren had. Ze vond het zeer belangryk. Ook de overige leden van 't huisgezin namen begeerig deel aan de byzonderheden uit 'n wereld die hun zoo nieuw was. Niets evenwel trof juffrouw Pieterse zóó, als de moeielykheid van 't binnen-komen.

Steek gerust een sigaar op, kind, het hindert me niets, als je rookt. Wil je eerst koffie? Als het geen last geeft... Mevrouw belde en Leentje zorgde voor de koffie. Ook mevrouw zette zich in haren gewonen fauteuil, waarin zij meestal na den eten een dutje deed. Maar al sloot zij hare oogen, toch bleef hare gedachte werken.

De meisjes zoenen vader en moeder. Vader staat met groote vochtige oogen en snuit z'n neus. Moeder dribbelt tegen als Klaar en Leentje haar tegelijk pakken. "Dolf... hartelijk gefeliciteerd!"... "Nog veel jaren... Hoera!... Dat glas is voor Jo!... Lang leven Dolf en Jo! Hoera!" "Dank je! Dank je!" "Meneer en mevrouw, wel gefeliciteerd." Da's Anna, de keukenmeid.

Dingen uit het dorp kwamen nog in zijn gedacht, de hardklinkende, lachgalmende woorden van daareven in de herberg hoorde hij hier stikken over de verre vlakte heen. De menschen zag hij van rond zich uit de kerk, de aangezichten van makkers, het leutig, lief smoeltje van Leentje en den walmende tabaksdamp overal op.

In 't wynhuis op den hoek had hy oefening gehouden, en Leentje die dit wist of giste, was uitgeloopen om daarvan zekerheid te hebben, en door de openbaring van 's mans toestand de pyniging van Wouter te bekorten.

Trui, denk er aan dat Leentje morgen ochtend zout haalt in de kommeny, want ... werachtig, 't kind leseert er! Ariadnisme met modern-burgerlyke verwikkeling. Treurzang over de hedendaagsche onbruikbaarheid van wonderen. Wouter krygt les, en wordt als de lezer uitgenoodigd zich 'n tydje te spenen van romantiek.

Hy had het nooit in z'n boekjes gevonden, en wist nog niet dat er zin kon liggen in termen die niet waren geykt tot schoolgebruik. Voor weinige dagen nog zoud-i in allen ernst aan Leentje gevraagd hebben onder welke klasse van rededeelen 't gebezigde woord moest worden gerangschikt? Doch 'n toeval bewaarde hem ditmaal voor zooveel nuchterheid.

"Douwes, Douwes!" riep ze. De jongen keek om en vroeg: "Wat moet je?" "Toen ik gisteren met grootvader bij die speelgoedkraam stond, riep je met je drieën: 'baviaan'! Waar was die dan, zeg?" "Zoo, was dat jouw grootvader?" antwoordde Douwes. "Wel, dat riepen we tegen hem." "Maar grootvader is toch geen aap?" riep Leentje verwonderd uit. "Neen, maar hij lijkt er toch veel op.

Maar, lieve juffrouw Laps, de man was dronken... Zoo zegt Leentje, maar... En al dat volk op de straat! Hoor eens... Juist als met den profeet Eliza. Ook hem beschimpten de kinderen op de straat, en toen kwamen er beeren... "Hei, hei ... pas op je verzenen!" klonk het buiten.

Weetje wat je doen moet? Vraag excuus, en zeg dat je 't nooit weer zult doen. Och, och, Leentje, je weet niet wat je zegt, kind! Ik geef 't je-n-in drieën, in zessen, in tienen, om na zóó heen-en-weer te zyn gegooid... Een oogenblik dacht Wouter aan 't vierde tafereel van den Verloren Zoon... hm! Hy wist zeer goed dat de zaak niet op vergiffenis en kalfsvleesch zou uitloopen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek