Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Toen men haar echter vertelde, dat er eenige burgers met eene kar uit de stad waren gereden om den kop van den draak te halen en dat Agavin een onderhoud met den koning had verzocht, betrok haar gezicht en toornig riep zij uit: "Wil men mij dan werkelijk wijs maken, dat een man als Agavin, die bekend staat als de grootste lafaard van het land, een dergelijk feit zou hebben bedreven?
Bij díe woorden sloeg hij de hand zoo driftig aan zijn zwaard, dat het gerinkel daarvan zijn zwarten hengst de ooren deed spitsen. "Goed gesproken, hoewel de straf wel wat zwaar zou zijn voor eene zoo kleine misdaad," hernam de edelman glimlachend. "Ik wist ook wel, dat een Jonker van Asperen geen lafaard kon zijn. Maar waarom wil-je dan zoo graag vóór middernacht op den burcht zijn?"
Hij plaatst zich vlak voor de schoone dochter van den man, die zijn kind wil vernederen, en sist: "Maar uw vader, van wien dit uitgaat, Alva, de tyran, de lafaard, de verdrukker " "Gij vergeet, burger, dat gij over den Viceroy spreekt tegen zijn dochter," haar toon is bevelend, doch weemoedig. "Ik vergeef u uw verraad, want gij weet niet, wat gij zegt.
Zuchtend keerde hij terug naar de tafel en zonk opnieuw in gedachten weg. "Ik ben een lafaard! Het moet geschieden!" morde hij welhaast. "O, Dakerlia! Dakerlia!" En hij sloeg met het gevest van zijn zwaard driemaal op de tafel. Onmiddellijk hoorde hij iemand den trap beklimmen. Hij bedwong zijne ontsteltenis met geweld en gaf zijn gelaat eene ernstige of onverschillige uitdrukking.
Nu benijden de volken onze bloei; zij bewonderen onze grootheid. Is het dan niet onze plicht die vrijheid, welke ons het edelste volk der wereld maakt, ongeschonden te bewaren? Ja dit is een heilige plicht... En wie dezelve vergeet, is een lafaard die zijn waardigheid als Mens miskent, hij is slechts een slaaf tot verachting geboren...!"
Het hart verkrampt mij van schrik.... De snoode verrader is tot alles bekwaam. Neen, de lafaard zou niet terugwijken voor de gruwelijkste euveldaad.... En ik, ik weet het; ik zou mijnen laatsten druppel bloed willen storten om haar uit zijne klauwen te redden, en, ach, ik ben machteloos als een kind, ik kan niets, niets!"
Deze trok een van zijn pistolen uit zijn gordel, en legde aan, terwijl hij met zijn duim de beide hanen overhaalde. Verschrikt sprong Bejaz op zij en riep in grooten angst: O, Allah! Heer, de man schiet! Haal hem zelf! Lafaard! antwoordde Habulam. Ge zijt een reus van een kerel en gij zijt bang voor zoo'n dwerg? Neen, niet voor hem, maar voor zijn pistolen. Hij mag niet schieten. Op, mannen!
Tip legde aan, maar het wapen beefde hem in de hand en hij durfde niet schieten. »Je beeft, Tip! Je bent een lafaard!» zei de burgemeester. »Maar als ik misschiet, mijnheer de burgemeester, en in plaats van den beer den jongen tref wat dan?» »Je bent een lafaard, Tip!» herhaalde de burgemeester. »Klim in den boom en snel den jongen te hulp! Dadelijk! Ik gebied het je, Tip!»
Hebt gij genade betoond, toen ge Rahmana liet dooden en toen ge haar vader liet doodgeeselen?" »Genade," smeekte de lafaard nogmaals, »genade! Ik zal u al mijn goud geven en mijne schoonste vrouw, maar spaar mijn leven." »Zwijg!" brulde ik woedend, »of bij Allah en den grooten Profeet ik dood u, ellendeling die gij zijt! Luister, o Sid-Moessa! Gij hebt mij gehoond, beleedigd.
De overige gasten hadden, evenals de Baron, weinig genoegen genomen met de wijze, waarop de twist gesust was; daar zij, niet zonder grond, oordeelden, dat een van de twee partijen een lafaard wezen moest, die niet in hun gezelschap voegde; het misnoegen bracht dus stilte te weeg: zelfs de Ambtman, hoewel hij de anderen aan 't praten zocht te krijgen, had het hoofd te vol, dan dat hem zulks wel afging, en het zou een opmerkzamen bijstander niet ontgaan zijn, dat de goede houding, die hij aanwendde, alleszins gedwongen was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek