Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Piet Snibs.... waar of die nu toch blijft," riep Dientje weer, »Piet Snibs, die ook meegedaan heeft, wist er raad op om de stukken weer bij elkaar te plakken." »Daar zal wat van terechtkomen!" lachte Willems goelijk, »maar toch, ik wil de stukken wel houden als souvenir."
Anderen, schreeuwers en bloodaards, jammerden om de ontvangen slagen, maar bij het prevelen hunner gebeden werden ze bliksemsnel door nieuwe zeventallen overvallen en zonder genade omvergeloopen of omvergetrapt. En de heremiet lachte.
Ik heb nooit zoo'n prachtstuk gezien als dit jongetje hier, die zal me den dood nog andoen; let op wat ik zeg.« Charles Bates lachte opnieuw hartelijk en nam met tranen in de oogen zijn pijp weer op.
En men bracht hem ratten en muizen in een ijzeren doos met hooge randen, open van boven; en hij stelde de doos met den bodem op een gloeiende stoof en hij schepte er vermaak in, de arme diertjes te zien en te hooren springen, schreeuwen, zuchten en sterven.... Maar hij lachte niet.
Nu zag hij eindelijk een eind aan al zijn moeite; hij zat er lang over te denken, wat Moeder wel zeggen zou, als hij thuis kwam, en eer hij 't wist, begon hij te schreien. 't Wekte algemeene vroolijkheid, toen men merkte dat Goliath huilde; Abraham lachte ook toen de proost glimlachte.
Wie het doet, zal zwaar gestraft worden. Die woorden zijn: doedelzak en " "En pepernoten," riep de koningin lachend, maar terwijl ze lachte, vielen er toch nog een paar tranen langs hare wangen. Die kuste de koning weg, en toen was alles weer blijdschap en geluk. En dat bleef zoo altijd, altijd, zoo lang de koning en de koningin leefden.
De luitenant keek vroolijk rond, lachte om al wat er werd gezegd, om de blikken die men op hem wierp, om de voorwerpen die hij ontwaarde, kortom alles wekte zijn lachlust op. Dries zette een boos gezicht. Opeens sprong de luitenant op en zijn glas opheffend, riep hij met eene van aandoening trillende stem: Vrienden! ik ben gelukkig, en ik zou u allen ook gaarne gelukkig willen zien.
Maar op die manier, dat begrijp je wel, leeren die menschen niets ter wereld." Abraham lachte. "Maar je kleine burgers dan! Wat leeren die?"
»Wil hij meegaan?" riep Marti verbaasd uit. »Wat moet die Maleier bij de Sibaoe's doen? Is hij niet bang om gesneld te worden?" »Blijkbaar niet! Hij verkoopt amuletten voor onkwetsbaarheid. Misschien is hij zelf ook wel onkwetsbaar," lachte Kees spottend. »Zulke amuletten bestaan er, heer," zei Marti ernstig, »als men de goede maar heeft." »Komt de Dajak weer boven, Marti?"
Boges lachte uiterst minzaam, ofschoon hij de moedwillige zinspeling op zijne vrouwelijke stem zeer goed begrepen had, en antwoordde, terwijl hij in zijne dikke handen wreef: »Inderdaad, het is wel hard voor een jong, schoon duifje, als gij zijt, in zulk een eenzaam nest te moeten wegkwijnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek