United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Was een man, die haar gevolgd was en dien zij niet gezien had. Deze man had, zonder iets te zeggen, den emmer, dien zij droeg, gevat. Er is een instinct bij elke ontmoeting in het leven. Het kind was niet bevreesd. Tegen den avond van dienzelfden Kerstdag van 1823 wandelde een man tamelijk lang op het eenzaamst gedeelte van den boulevard de l'Hôpital te Parijs.

Dat iemand, dien hij slechts van gezicht kende, dien avond in een hinderlaag zou worden gelokt; dat hij, Marius Pontmercy, advocaat, de kamer naast het vertrek waar het plan beraamd was bewonende, door den dunnen wand de geheele overlegging gehoord had dat de aanlegger van het plan Jondrette heette; dat hij zeker medeplichtigen zou hebben, waarschijnlijk barrière-schooiers, onder anderen een zekeren Panchaud, genoemd Printanier of Bigrenaille; dat de dochters van Jondrette op wacht zouden staan dat er geen middel bestond om den bedreigden persoon te waarschuwen, aangezien men zijn naam niet kende; en eindelijk, dat dit alles 's avonds te zes uren op de eenzaamste plek van den boulevard de l'Hôpital zou worden uitgevoerd, in het huis No. 50-52.

In het terug keeren, niet ver van daar op de kaai, toonde men mij het Vondelinghuis, ook l'Hôpital de la Manufacture genaamd, het is een groot en aanzienlijk gebouw; 's jaarlijks werden 'er doorgaans 400

De koning, die lachte, lachte nog meer, ging vroolijk van de twee prelaten tot de twee procureurs over, en ontsloeg genadiglijk beide rechtsgeleerden van hun namen, of althans ten naasten bij. Volgens de plaatselijke overlevering nu, was deze meester Gorbeau eigenaar geweest van het gebouw op den boulevard de l'Hôpital, genummerd 50-52. Hij was ook de schepper van het fraaie venster.

Ik heb niet gestolen, ik heb van den weg opgeraapt wat er lag. Gij spreekt van Jean Valjean, Jean Mathieu. Ik ken die lieden niet. Zij wonen zeker in 't dorp. Ik heb bij den heer Baloup, op den boulevard de l'Hopital gewerkt. Ik heet Champmathieu. Gij zijt wel slim, dat ge mij kunt zeggen waar ik geboren ben. Ik weet het zelf niet. Iedereen komt niet in een huis ter wereld.

"Verduiveld!" zei Javert binnensmonds, "dit moest de beste van de vangst zijn!" Den dag, nadat deze gebeurtenissen in het huis op den boulevard de l'Hopital waren voorgevallen, ging een knaap, die van de brug van Austerlitz scheen te komen, langs het rechter voetpad naar de barrière van Fontainebleau. 't Was een donkere avond.

Toen hij den eersten keer in de wijk Saint-Marceau verscheen, was al de vrucht, die hij er van getrokken had, dit woord van een voorstadsbewoner tot zijn kameraad: "Deze dikke is het gouvernement." Dit onfeilbare voorbijrijden des konings op hetzelfde uur was dus de dagelijksche verschijning op den boulevard de l'Hôpital.

Gij zijt een moordenaar! Ik heb u gezien, Thénardier Jondrette, in het vervallen huis op den boulevard de l'Hopital. Ik weet genoeg van u om u naar het bagno te zenden, en zelfs verder, zoo ik wilde. Ziedaar hebt ge duizend francs, spitsboef die ge zijt." En hij wierp Thénardier een bankbiljet van duizend francs toe. "Ha!

Hij steeg uit, betaalde den koetsier, nam Cosette bij de hand, en beiden gingen in den donkeren avond, door de eenzame straten in den omtrek van l'Ourcine en la Glaciere, naar den boulevard de l'Hôpital.

In dien tijd ging koning Lodewijk XVIII schier dagelijks naar Choisy-le-Roi. 't Was een zijner begunstigde wandelingen. Tegen twee uur zag men bijna dagelijks het rijtuig en den koninklijken stoet in vollen galop den boulevard de l'Hôpital passeeren. Dit was voor de arme vrouwen dier wijk horloge en klok; zij zeiden: "'t is twee uur, hij keert naar de Tuilerieën terug."