Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
De dienstmeisjes van Frederika ze hield er maar één, maar telkens kreeg ze een andere die aten waarempel bijna niets. Het begon de goede Juffrouw Kruse te drukken, dat ze een oude vrouw zou zijn geworden, zonder geleerd te hebben op de kleintjes te passen en een goede huisvrouw te zijn.
Juffrouw Kruse daarentegen hief haar klein hoofdje op en werd werkelijk vroolijk. Peter en zij zetten den dikken advokaat Kahrs zoo zeer tot spoed aan, dat alles in korten tijd verkocht en afgedaan werd. En toen het bleek, dat de crediteuren bijna hun geheele vordering kregen uitbetaald, had Juffrouw Kruse geen zucht over voor al het geld, dat ze zoo trouw had helpen bijeengaren.
Terwijl Kruse verder ging en zijn toespraak in zich zelf voortzette, trad Abraham het kamertje binnen, waar hij Greta op haar gewone plaats midden in haar werk vond. "Je ziet zoo bleek, Grete! voel je je niet beter?" "Ja, dank je, veel beter; je medicijn smaakt niet lekker, maar ik vind, dat ik er sterker van word." "'t Is zeker wat bitter." "Och dat hindert niet; kom, ga zitten."
"Dat is toch niet waar!" riep daarom Abraham op een dag uit, "je bent toch nog geen veertig!" "Ik ben waarempel al vijf en veertig," antwoordde Kruse kalm en streek over zijn dun haar. "Dat zou ik nooit gedacht hebben. Je moeder is toch nog zoo oud niet." "Ja, zie je... ik kwam ook tamelijk vroeg op de wereld," antwoordde Kruse glimlachend. "En vrouwen houden zich ook langer goed." "Och welneen!
Maar de jeugdige Laurits Kruse is verdeeld tusschen de aardsche en de hemelsche liefde. De eerste geldt de dienstbode van zijn huisheer, de tweede eene moderne dame, die niet aarzelen zou, hem een handschoen in het gezicht te werpen, indien al zijn gangen haar bekend waren. Hij kan noch van de eene, noch van de andere afzien, en zoo blijft hem dan niets anders over dan huichelen.
"Dat weet ik niet; ik heb 't niet nagerekend," antwoordde Maarten met waardigheid; "maar 't schijnt wel alsof een rijke zegen dien man begeleidt." "Maar dit geld zullen we dat niet in de bank zetten? Dat is toch zekerder." "Zooals je wilt, Frederika." En toen werd dit geld in de bank gezet. Maar acht dagen later zei Mevrouw Kruse: "Weet je Maarten, hoeveel we in deze week verloren hebben?"
Abraham liet hem uitspreken en antwoordde maar met enkele woorden; hij was in zekeren zin welsprekend Kruse, als hij aan den gang kwam; en er was veel in wat hij zei, wat Abraham bewonderde. Maar zich geheel bij hem en zijn opvattingen aansluiten, dat kon Abraham niet.
En met Kruse kwam de ellende buiten de stad; want hij was de koopman van de boeren; en als nu al zijn voorschotten en vorderingen met de haast van advokaten in een failliet moesten worden geïnd, dan zouden velen van hun hoeve en akkers verdreven worden in deze slechte tijden.
't Was een wonderlijk paar; hij zou den advokaat Kruse, die alle menschen kende, eens vragen, waar zij eigenlijk vandaan kwamen. Voorloopig besloot hij ook zich te verzetten tegen zijn vaders plan om Steffensen te ontslaan. Het streed tegen Abrahams opvatting een bekwaam man uit 't werk te laten wegzenden, omdat hij een praatjesmaker was waarschijnlijk een knappe bol. Hij moest juist blijven.
"Ja, dat heb ik ook. En als u weten wilt, welke dat is dan is 't omdat ik Maartens hatelijkheden niet langer verdragen kan." "Pas toch op je woorden, Peter! Heb je 't ook gemerkt?" Juffrouw Kruse keek onwillekeurig de kamer rond: "maar daar moet je je niet aan storen. Hij meent er niets kwaads meê." "Zoo? Is u daar zoo zeker van?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek