Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Kielland laat hier de geheele maatschappij, waarin hij leeft, nog eens de revue passeeren en resumeert. Daarom treden personen uit verschillende romans op: Abraham Løvdal, Morten Kruse, bankchef Christensen uit Gift en Fortuna, Thomas Randulf, een nakomeling van een der vrienden van schipper Worse, de jonge Garman, die aan Garman og Worse, de familie With, die aan Else herinnert.
En hij kon ze niet ontwijken, wat hij ook deed en hoe hij zich wendde en keerde; hij moest aan zijn moeder denken, met pijn en tegenzin, maar hij moest! Naarmate de tijd voorbij ging en hij in 't werk in kwam kreeg ook de kapelaan Maarten Kruse veel te doen.
"Och ja!" zuchtte de oude Jörgen Kruse in zijn kantoortje, "nu is hij dan dominé geworden, en dat is nu wel heel mooi; maar waarachtig, de jongen hoort hier." In de kamer zat Maarten en schreef op wat de reis van hem en zijn verloofde gekost had; en toen ze beneden kwam, zei hij: "Frederika! ik heb nu onze rekening opgemaakt en ik krijg nog twee en dertig en een halve cent van je."
Abraham wou grappig zijn, liet de pijp uit den mond vallen, sperde de oogen wijd open en riep: "Brand! brand in een oud huis!" Maar toen werd de goede Peter Kruse heelemaal wanhopend; hij knorde en vloekte een paar maal geweldig. Hij was inwoner geworden bij Mevrouw Gottwald en woonde boven in de drie kleine kamers.
Maar onbeschrijfelijk was de schrik, toen hij ging de oude Jörgen Kruse.
Toen de welstand in huis steeds toenam en bijna rijkdom werd, had juffrouw Kruse op een Zondag in de kerk de proost Sparre hooren preeken over de tekst: "Geen goud, geen zilver, geen koper zult ge in uw gordelen hebben."
Kruse werd bang en had berouw over zijn woorden, en toen hij 't eindelijk zoover gebracht had, dat de ander de oogen weer opsloeg, zei hij: "Je moet niet boos op me wezen, Lövdahl maar je kunt wel begrijpen, dat die geschiedenis met de arbeiders mijn halve leven bederft." Abraham greep half bewusteloos zijn hand, maar 't was duidelijk, dat hij nog als verlamd was.
Maar of 't nu kousen waren of een of ander kleinigheid in huis een voetenbankje, een spiegeltje of zooiets, dat ze Peter gegeven had voor zijn nieuwe woning ze kon er zeker van zijn, dat, zoodra Frederika den volgenden keer de deur binnenkwam, haar oog juist op die leege plaats viel, al was die ook nog zoo klein, en dan kwam dat zure glimlachje of een of ander vlijmscherpe opmerking, die door de teerste vezels van 't oude hart van Juffrouw Kruse ging.
Wat voor den drommel geeft dat ook om iets wat eigenlijk zoo onbeduidend is; ging 't om iets, dat de moeite waard was, dan zouden de hooge heeren 't wel voelen..." "Maar ik raad je aan om de zaak heen te gaan," ging Kruse droog voort. "We maken Steffensen tot chef in den winkel." "In de verbruiksvereeniging?"
Het groote feit van den dag in de stad was, dat Professor Lövdahl tien aandeelen in de fabriek genomen had, en het ging zooals Jörgen Kruse voorspeld had. Allen tegelijk wilden op de lijst in de Handelsvereeniging teekenen; ja, er ging een paar dagen als 't ware een zweem van speculatiekoorts door 't anders zoo doode en trage handelsleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek