Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Dat is een oudere broer van den wind, en een nijdige ook! Je zult rillen en beven als je dien daar boven hoort! Dan staan de dennen te trillen, dat de grond waarop je staat meetrilt. Takken worden afgescheurd; soms heele boomen uit den grond gerukt! Het kraakt en beeft en siddert om je heen, of er niets heel blijft, en of de aarde van binnen kermt! Hoe vreeselijk! Als dat eens kwam!
Het dorre loover kraakt beneden; ratelt boven; De felle jachtstorm is de woudkrocht ingestoven 't Is alles éen rumoer. Voort, jaagt het boschzwijn, voort! De dichtste struiken in; het ruwst, moerassigst oord, De diepste wildernis en dreven om en over.
Die dag, die bruiloftsdag hoe was hij toch zoo vol geweest, van glans en van schoonheid! En nu ! Wat is er van dat alles gebleven ! Een oud man met het heimwee in het hart en een kleine grafheuvel onder de groene cypressen, daar achter in den tuin.... De grijsaard kijkt naar den ouden lindeboom voor 't huis. De boom steunt en kraakt in het noodweer.
Maar daar de zon vroolijk schijnt en er geen sneeuw onder onze voeten kraakt, dragen wij ons lot met geduld; en op een terp gezeten, wachten wij kalm, meer dan twee uren lang, tot het aan de paarden en aan twee koppels ossen behaagt, met inspanning van alle krachten, den wagen uit den modderpoel op te trekken, waarin hij verzonken lag.
Dat mag de drommel weten. Het kraakt en knarst als..... als..... als een gebraden schoenschuier. Mijn verstand staat er stil bij." "Dat was toch licht te voorzien. Ik houd het er voor, dat die oude pan nog eer klein te bijten zou zijn, dan dat vleesch. Nu kunt gij die schepping van uw keukentalent zelf oppeuzelen." "Oho!
De rivier wordt bereikt, maar de vijand nadert en het voornemen om voor dien zoo gevaarvollen overtocht den dag af te wachten, moet worden opgegeven. Het waagstuk moet dus beproefd worden in 't donker. Al de vuurmonden en de voertuigen worden achtergelaten. Dan begint de levensgevaarlijke tocht in één lange, dunne lijn over het broze ijs, dat bij iederen voetstap kraakt.
Buiten het aardig gekakel, het gonzend leven van de spelende kinderen en het brutale getsilp van musschen. "Wil je rooken?" "Dank je." "Ben je nog niet klaar met de krant, ouwe jongen?" Slap kraakt het papier neer op zijn knie. Hij kijkt door het raam naar buiten. "Sam.... het is gedaan." "God, kerel, wat ben je down!.... Wat meen je?" "Ik heb.... wat ze allemaal gehad hebben." "W
Ik zie de lammren door de klaver gaan; Het schelletjen der hamels doet zich hooren; De boogert kraakt; welluidend ruischt het koren.... Daar waait op eens een frissche wind mij aan, Mij wekkend uit mijn liefelijken waan En 'k sta weêr eenzaam in de wildernis verloren!
En toen kwamen zij in een kamer, waar de muren met varkensleer behangen waren, en op het varkensleer waren gouden bloemen gedrukt. «'t Verguldsel moge ras vergaan, Het varkensleer blijft steeds bestaan!» zeiden de muren. En daar stonden stoelen met hooge ruggen, met snijwerk en met armen aan de beide kanten. «Ga zitten!» zeiden zij. «Och, wat kraakt het in mij!
Als de priesters het lijk gezegend hebben, trekt de menigte zich terug en blijven er op deze stille plaats geen anderen over, dan de doodgravers, die de kist laten zakken. De touwen schuren met een dof geraas langs de kist, die kraakt. De gravin de Verteuil is thuis. In haar luien stoel heeft de gravin zich niet bewogen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek