Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juni 2025


Nog eer vijf minuten verloopen waren, bevond ik mij bij onzen gewonde: op het vernemen der boodschap had ik mij onmiddellijk tot hem gespoed. De ongelukkige François kermt van pijn; hevige stuiptrekkingen doen zijn lichaam schudden en trillen: de smart die hij tengevolge van deze verwonding lijdt, is inderdaad ondragelijk.

"Denkt gij dan dat ik mij zelve zou komen beliegen?" hernam Barbara: "De man smeekt en kermt om uwe vergiffenis; zonder die is hij verdoemd, en bedreigt hij ook mij met het eeuwige vuur. Doch bewijzen? ja ik heb ze gehad," ging zij voort: "maar ze zijn mij ontstolen.

Zal de sneeuw die hij opvangt in den wijdgeopenden mond hem nog verkwikken kunnen....! Zal hij nog kunnen denken aan zijne dierbaren....! O God! zijn dit de smarten der hel! "Help! Erbarming! Help!" De nachtwind feller loeiende, spot met dien kreet. "O Heere God!" kermt nog eens de grijze Duitscher, nadat hij een vergeefsche poging deed om zich op te richten van dat vreeselijke doodsleger.

Zal ik, Dakerlia. deze zending aan vreemde handen overlaten, en rust en vrijheid te Lampernisse gaan zoeken, terwijl mijn verloofde hier stervend misschien ligt uitgestrekt en om hulp en lafenis kermt? Neen, neen, wat gij vraagt is onmogelijk. Het denkbeeld zulker lafheid alleen brengt mijne verontwaardigde ziel in opstand, en ik bid u, ik bezweer u, heeren, spreekt mij er niet meer van!"

Hij tracht de zware balken ter zijde te schuiven om de poort te openen; angstig hoort hij, hoe daar de wakkere mannen naderen. Hij moet zich haasten straks is het te laat maar die balk is zwaarder dan hij dacht o God te laatte laat de balk wil niet wijken daar zijn ze ..... "Genade, genade!" kermt hij, zich in de duisternis terugtrekkende.

Geen sekonde daarna gaat hij op den grond zitten; hij omvat zijne voeten met de beide handen en kermt van pijn. Lejanne en Apatoe loopen aanstonds op hem toe: onze ongelukkige makker is door eenen rog in de beide voeten gestoken. Men ziet twee zwarte stippen: de eene aan de binnenzijde van den rechter hiel; de andere aan den bovenkant van den vierden teen aan den linkervoet.

Waarom kermt en kreunt hij zoo geweldig, en krabt hij de verf van deuren en raamkozijnen totdat hij buiten op straat is, om daar al snuffelend te jagen naar 't marktplein, Zum weissen Hirsch binnen te sluipen doch straks ook terug te keeren, om nóg eens zijn jacht te beginnen door 't huis van den jongen baas?

"Zoo, daar is Michael en Stephen en Amariah," riep Phineas met blijdschap uit. "Nu zijn we behouden zoo goed alsof wij daar al waren." "Maar blijf dan nog even," zeide Eliza, "en doet iets voor dien armen man. Hij kermt zoo akelig." "Het zou niet meer dan christelijk wezen," zeide George. "Laten wij hem maar optillen en medenemen" "En hem onder de kwakers genezen!" zeide Phineas.

Toen hij dit weer eens naar zijn gewonen trant deed, stond er opeens een lange, schrale man in een wijden, lichtgrijzen mantel gehuld, voor hem en riep, terwijl hij hem met groote, gloeiende oogen toornig aanzag: „Hei daar, wat kermt en huilt er toch zoo?

In Christus triomfeerde de wortel des nieuwen levens, en in Hem zegepraalt over het stof, al wat in dien wortel gehecht is. Ontzettend moet het voor den Middelaar geweest zijn, eer Hij triomfeeren kon, in die diepte om onzentwil weg te zinken. Hij klaagt het met zulk een toon, waar weedom des harten in kermt: »Gij legt Mij in het stof des doods

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek