Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juni 2025


Dan krimpt haar hart pijnlijk te zamen, dan klopt het bloed haar in de slapen, dan zou zij haar verdriet, haar angst, haar ongeluk wel lucht kunnen geven in een allesdoordringenden kreet, "O, God, o, God," kermt zij dan, terwijl zij voor haar arm hoofd een steun zoekt op den grond, "O God, o God, heb genade!

Zij kermt en klaagt, als ware zij ten prooi aan de grootste vertwijfeling, en dadelijk daarop juicht en jubelt zij, even als de zoo veranderlijk van aard zijnde Zigeuner-kinderen, die altijd klaar staan om te huilen en te lachen, en door zeer heftige, maar tevens zeer kort van duur zijnde hartstochten, beheerscht worden.

Hem ontsnapt een angstschreeuw bij het gezicht van zijnen jongen kameraad, die met de sabel in de vuist de krankzinnige juffer schijnt te willen vermoorden, terwijl zij voor zijne voeten kruipt en om genade kermt. Hij springt op hem toe, ontrukt hem zijn wapen, sluit hem in de armen en zegt met diep medelijden: "Ongelukkige vriend, wat gebeurt u? Kom, houd u stil, bedaar; het zal overgaan."

Dat is een oudere broer van den wind, en een nijdige ook! Je zult rillen en beven als je dien daar boven hoort! Dan staan de dennen te trillen, dat de grond waarop je staat meetrilt. Takken worden afgescheurd; soms heele boomen uit den grond gerukt! Het kraakt en beeft en siddert om je heen, of er niets heel blijft, en of de aarde van binnen kermt! Hoe vreeselijk! Als dat eens kwam!

Gij, gij, de edelste, de overgelijklijke op de Schandekarre, gij! De dwerg grinnikte. Dat en doet geene pijn, schildknaap! Zie toch, de ridder kermt niet en hij krimpt niet! Het is alleenlijk als van muggen en wesp! En ik weet den weg naar alle burchten maar ik weet ook van knapen en jonkvrouwen!

Nauwelijks echter had ik een oogenblik rondgeloopen, of ik hoorde een flauwe stem kort bij mij, die erbarmelijke klaagtonen aanhief, welke ons de wind en de regen tot nog toe waarschijnlijk hadden belet te hooren. "Wie is daar?" riep ik, zonder in de duisternis eenig voorwerp te kunnen onderscheiden: "Klaas! licht eens bij. Hier in de buurt is iemand, die angstig kermt."

Maar ik weet het, daar zullen, daar kunnen geen boodschappers komen, om tegen mijne zending te getuigen. Hoor maar, hoor! de arme stad, zij kermt te luide en roept om hulp. Edelen en grootmachtige wetgevers in den Staat, ziet, aan uwe en mijne kleederen, waaraan de handjes dier kleinen werkten, kleven droppelen bloeds.

"Naar Haarlem." "Haarlem?" Het klinkt als een kreet van ontzetting. "Groote God, waarom deedt gij dat?" "Haar vader zond haar daarheen naar haar oom, Pieter Kies." "Haarlem!" De schilder is verstijfd van schrik. "Het is bijna ingesloten!" kermt hij. "Haarlem! en Alva heeft gezworen, dat hij geen man, vrouw of kind levend uit die stad zal laten ontsnappen. Haarlem! Haarlem! Mijn God!

Op de binnenplaats vond ik oom Lazare, die juist buiten adem aankwam. De goede man was verplicht zich op den rand der put neêr te zetten. "Welnu!" vroeg hij, "waar is het kind?" "Dat weet ik niet," gaf ik ten antwoord, "men heeft mij aan de deur gezet...... Babet weent en kermt". Wij zagen elkander aan, zonder een woord te durven uiten.

Hoort ge daarginder dáár in dien donkeren hoek, dat klagende stemmetje wel. Het kermt om water.... water! Ontelbare malen hoort ge dat: water! En dan, als wierd het stemmetje moe van altijd datzelfde woord, dan kreunt het: "Dorst, dorst!" Ouders! hoort ge uw kind dan niet?

Woord Van De Dag

muggenbeten

Anderen Op Zoek