Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
O, o, o, onze Wouter! Wat al ooren had-i open, om zooveel belangryks optevangen! Zooveel kittelende geheimenissen! Wel wist-i niet of de ware knoop van de zaak in de spekslagery zat, of in de maand Maart, of in de komedie, of in dit alles te-gelyk, of in een-en-ander uit dit alles, maar... prikkelend w
Eer doen zijn karakters zonder ontwikkeling en zijn plat trappen van eenzelfde motief door alle bedrijven van een stuk aan de komedie der achttiende eeuw denken, maar hij mist weer den vroolijken schaterlach van Holberg; hij is scherper en persoonlijker, en soms spaart hij ook het private leven niet. Maar hij schrijft een voortreffelijken dialoog en houdt de belangstelling gaande.
Maar men mocht niet nederzitten met de goddeloozen. En dat had de juffrouw boven den spekslager gedaan! En daarom zei zy maar dat zoo'n komedie... Maar, mensch, de meester is toch ook geen man van gister of eergister, viel juffrouw Pieterse in. D
Mevrouw Van Valburg wees hare kinderen de zaal uit en sprak, zich tot de geknielde keerende: "Welnu, wat beteekent dit? Waartoe deze komedie? Zeg op, wat wilt gij?" De jonge vrouw stuurde eenen blik als een gebed in de oogen van mevrouw Van Valburg, en zuchtte weenend: "O, mevrouw, spreek toch zoo niet tot mij! Ik ben ongelukkig en totterdood toe bedroefd.
"Ja tante," zei het dametje weder, ofschoon ze niet recht wist wat orthodox was. "O!" hernam mevrouw Van Tal: "hém moet je er over hooren. Mijn broeder is maar tijdelijk in de stad, en altijd een buitenmensch geweest; hij noemt een komedie een tempel des duivels. Niet Jeantje?" "Ja Tante," antwoordde Jeantje.
In den vollen zin des woords zou ik hem durven rangschikken onder de Belyders. Dit boek, juffrouw, bevat eene komedie, en wel van de soort die wy gewoon zyn treurspelen te noemen... omdat er iemand in sterft. Zieje, moeder, precies wat ik uwe altyd gezegd heb, reklaamde onze Stoffel. Ja, juffrouw, daar wordt in gestorven.
"Dat wil ik niet, in het geheel niet!" sprak Justine, zonder dat zij van de tegenwoordigheid harer moeder bewust was: "Denk je dat ik zóó mal naar de komedie wil. Geef mij andere kleeren en ook de speld met diamanten......" "Wel wel, Justine," zei mevrouw Van Tal, op de sofa toetredende: "waar denk je nu aan; we zijn reeds lang terug.
Het zou eene onnatuurlijke, eene scheve, eene in alle opzigten valsche verhouding zijn." "Dat zou het, Sarah. Eene in alle opzigten valsche verhouding." "En waartoe zou het dienen? Al de belanghebbenden zouden u onmiddelijk in de kaart zien." "Onmiddelijk." "Het zou een komedie zijn zonder knoop, een vervelende roman zonder intrige." "Een vervelende roman."
We zouden de thee wel kunnen wegzetten. Voorzichtig! Die band rood met verguld is smaakvol en stevig. Op den rug die nog te zien is leest ge in gulden letters: De Komedie van Dante, en dan op het bovenblad in het beeld der eeuwigheid: De Hel van Dante.
Dit was een lustige kwant; hij was directeur van een komedie, directeur van gemaskerde bals en van alle vermakelijkheden, die men zich maar kan voorstellen. Zijn bagage bestond uit een groote ton. «Uit de ton,» zei hij, «zullen wij op vastenavond de kat jagen. Ik zal jelui het leven wel prettig maken en mij zelf ook; alle dagen vroolijk!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek