Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Hij woû maar, dat Mathilde gauw weêr elegant en slank zoû zijn, dat hij zich weêr in 't publiek met haar zoû kunnen vertoonen, in de komedie en op koncerten, en dat iedereen dan weêr zoû zeggen: wie is toch die man, die heer daar, met die prachtige vrouw aan zijn arm. Hij vond, stil voor zich, den toestand toch eigenlijk zoo lammelendig.
En de achting en sympathie der weldenkenden zullen niet verminderen, maar zullen toenemen, als Vader zijn werk kroonde met ons toe te staan onze innigste zielsbehoeften, die Vader zelf opriep, te bevredigen. Maar de spotlach der niet begrijpende menigte is meer o! Onze opvoeding was komedie schitteren was het doel. Wij moesten en zouden schitteren, met echte of valsche steenen, om 't even.
Vijf minuten later ging de oude heer met Mathilde naar de komedie. Jans liet ze uit en bleef verder in haar eenzaame keuken te-rug om naast de poes in te dommelen zonder te merken dat de lamp knersend uitging. De Stuwen en Mathilde zeiden dien avond weinig tegen mekaâr. Dien avond, een paar uur na dat hij bij de Stuwen geweest was, ging Jozef naar de club. 't Was al over tienen.
"Gij hebt het geraden," antwoordde de ander, "ik speel al minstens vijftien jaar komedie. Toen ik nog een kind was speelde ik al lichte rolletjes." "Om je de waarheid te zeggen," antwoordde de barbiersjongen het hoofd schuddende, "ik heb moeite je te gelooven. Ik ken de komedianten; die heertjes reizen niet te voet en voeden zich niet zoo sober."
Sla? vroeg Sietske. De verwarring die hieruit ontstond, werd weder goedgemaakt door 'n paar eenvoudige woorden van de moeder, over 't weêr, inverband met het voorgenomen uitgaan van dien avend. 't Zal heel vol zyn op den weg, beste man. Ieder wil graag koningen en prinsen zien. 't Is waar ook, we hebben ons gastje nog niet gevraagd of-i lust in de zaak heeft? Ons plan is naar de komedie te gaan.
Toch, om de anderen niet te storen en, het ging hoe het ging, den tijd te verdrijven, nam zij, na te zijn uitgerust, weer aan het spel deel en deed, alsof zij er vermaak in schepte. Op dezen dag meende zij met veel betere tooneelspelers dan zij zelf was, komedie te spelen en dacht, dat zij door haar slecht spel de geheele zaak bedierf.
Als hij duizend gevraagd had, zouden we 't hem gegeven hebben, en er hem nog dankbaar voor wezen..." "Alles wel beschouwd, heb je gelijk!" hervatte onze wijsgeer. "Ik ten minste heb meer pleizier van de preek dan van de komedie." "Nou pleizier heb ik van de komedie ook niet!" riep de ander woedend. "Dat geloof ik graag, jij begrijpt evenveel van 't een als van 't ander."
Toen mamsel Westphalen de deur inkwam en den toestand overzag, zette zij hare beide armen in de zijden, gelijk elke rechtschapene, oude juffrouw in zulke omstandigheden doet, en vroeg: "Molenaar Voss, wat moet dit? Wat beduidt dit? En wat beteekent dit?" De molenaar wil antwoorden, maar hij krijgt het op zijne lachspieren en brengt slechts met moeite er uit: "Komedie!"
Wie er al niet komedie speelt! »Zij echter, wie al dit gevraag en gebabbel betrof wat was er van haar? Hoe leefde zij? Was zij werkelijk zoo troosteloos aan de verlatenheid overgeleverd, zoo altoos en volslagen alleen, als de dorpsmare wilde? Verkniesde en vergrimde zij zich zoo? »In zekeren zin, ja.
En als ze dan, in hun heldhaftigheid, van het verweer tot den aanval durfden overgaan, dan holden wij weer weg, tenminste de groote hoop van ons, dan keerden de kansen, totdat ook onze helden hun leven waagden. Twee dingen weet ik van die vechtpartijen met volkomen zekerheid. Vooreerst, dat het vechten heilige ernst was en te gelijk de prachtigste komedie. Het was ernst. We voelden ons in oorlog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek