Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 oktober 2025
Daar de helling zeer steil is, zet de koetsier de wielen van de tarantass vast, om de paarden niet te laten meesleepen door de zwaarte van den wagen. Wij stappen uit, om ons wat te vertreden, en ontdekken een heldere bron, die ontspringt uit een rotsspleet. Dat is een verrassing, want onze kelen zijn droog van de hitte en het stof.
Alweder het oude type, door dezen jongen man ten tooneele gevoerd; in één opzicht evenwel verschillen die heeren daar, van het bij ons inheemsche soort. Zij staan in de eerste plaats op den titel van postillon; koetsier is hun wat min. En dan, ze zijn wondergraag met monsieur aangesproken.
Bij dezen kon hij nog tijdig genoeg aankomen, al reed hij eerst naar Briansky; het hof zou dan al wel bijeen zijn, en dit was onaangenaam; maar hij had het Briansky vast beloofd en derhalve beval hij den koetsier de paarden niet te sparen. Hij kwam bij Briansky, bleef slechts vijf minuten en toen ging het in vollen galop weer terug. Dit snelle rijden gaf hem zijn kalmte weder.
En toen was alles gedaan. Jans had het verhaal gedaan, op den ernstigen welvoegelijken toon van een meid, die meegaat in de ongelukken van het huishouden. Mathilde had naar haar staan te luisteren, haar hoed nog in een hand en éen handschoen aan, bewegingloos en ontroerd. Jozef had den koetsier betaald, na dat deze de koffers in den gang had gedragen.
"Gaat ge tot Lagny?" vroeg de koetsier. "Ja," zei de man. De reiziger betaalde tot Lagny. Men vertrok. Toen men buiten de barrière was, wilde de koetsier een gesprek beginnen; maar de reiziger antwoordde slechts kortaf. Toen ging de koetsier aan 't fluiten en op zijn paarden vloeken. De koetsier wikkelde zich in zijn mantel. 't Was koud. De man scheen er niet aan te denken.
Daarna verliet hij de kamer en begaf zich weer naar de voordeur, waar hij zijn toegetakelde handen aan den koetsier liet zien, die er van zijn bok een meewarigen blik op wierp en volkomen instemde met de verontwaardiging van zijn kameraad. Maar we moeten weer naar de spreekkamer.
Als hij hoofd van een zaak is geworden, gaat hij elken dag met een weelderig rijtuig, gemend door een koetsier in wit costuum met roode strepen, van zijn elegante villa in de omstreken, zijn bungalow, naar het kantoor, waar hij zijn zaken afdoet.
Juist zag Marius, als een ongehoord gelukkig toeval, een huurcabriolet, die ledig over den boulevard reed. Niets was natuurlijker dan in deze cabriolet te stijgen en de huurkoets te volgen. Dit was inderdaad het veiligste en zekerste middel. Marius wenkte den koetsier stil te houden en riep: "Bij 't uur!"
Op mijne noodkreten kwam mijne vrouw toegeloopen; na eenig zoeken ontdekten wij tot onzen grooten schrik eerst het verminkte lijk van den koetsier en dan, niet verre van de haag, den erg gekwetsten notaris. Anders kan ik u niet zeggen, heeren, anders weet ik niet." Deze eenvoudige en klare uitlegging scheen den rechter niet aanneembaar.
"Ik was overtuigd, dat er, toen mevrouw Barclay 's avonds om half acht haar woning verliet, tusschen haar en haar man geenerlei twist was voorgevallen. Zij bezat nooit, zooals ik reeds gezegd heb, een hartstochtelijke genegenheid voor haar man, maar de koetsier hoorde toch, dat zij bij het heengaan op vriendschappelijken toon met den kolonel sprak.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek