Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Hare golven en koeltjes wekten waarschijnlijk bij hem al te veel droeve herinneringen, mogelijk al te veel leed op. Hij kon zich hier met zijn vaartuig niet zoo vrij bewegen als in den Oceaan, en zijn Nautilus voelde zich tusschen de te nabij elkander liggende Afrikaansche en Europeesche kusten te bekneld. Wij hadden een snelheid van vijfenveertig kilometer in het uur.
»Nou, nou,« zei de Jood vleiend. »'t Is alleen mijn voorzichtigheid, anders niets. Nou, wat dat huis in Chertsey betreft, wanneer moet 't gebeuren, Bill? Wanneer moet 't gebeuren? Zilver, dat daar is, jongen, zilver!« zei de Jood, terwijl hij zich in de handen wreef er in een heerlijk voorgevoel zijn wenkbrauwen optrok. »Heelemaal niet,« antwoordde Sikes koeltjes.
»Nu, dan bied ik het u!" riep de onverschrokken man plotseling, oprijzende van zijn stoel, met vervaarlijke stem. »Drie honderd vijftig pond bied ik sla in, mijnheer Jansen, sla in!" Hij deed een poging, om de groote, ruwe hand van den landeigenaar te grijpen, maar deze poging mislukte hem volkomen. »Ben je nu uitgepraat?" vraagde Jansen koeltjes.
Er was een uitdrukking van goedigen, ouwelijk-bedaarden spot in zijn gezicht, een uitdrukking, die Bernard een beetje hinderde. Hij liet zijn hoofd naar achter zakken op de rugleuning van zijn stoel en sloot zijn oogen even, koeltjes vragend: "Ben je 't er niet mee eens, jij,.... verstokte celibatair?"
De jonge man kwam op 't idee zijn oogen op te slaan, en den blik van 't lijk te volgen. En toen zag hij aan een tak een man hangen, en aan dien man 't bloedige hoofd van zijn broer!" "Groote God!" riep Ibarra. "Dat kon mijn vader roepen!" ging Elias koeltjes voort.
En zoo ging het met vroolijk handgeklap voort, totdat de geheele troep om eene uitnoodiging gebedeld had, behalve Tom en Amy. Deze twee keerden koeltjes de anderen den rug toe en wandelden pratende voort.
Ofschoon die kwestie, waar André 't met Sam over had, nog niet opgelost was of juist daarom misschien keerde André zich in-eens naar Bernard met 'n luidruchtig, uitdagend vragen: "Zoo, jongeneer! heb-je goed geslapen na dien avond vol dansgenot?" "Dankje," zei Bernard koeltjes, "best, jij ook?...." "Nou, jong! prachtig hoor! Ik heb gedroomd van dat aardige kindje, die Mimi!...."
"Met één oor open, Phineas?" zeide Simeon koeltjes.
Even later stonden ze buiten. "Nou, Bert," zei André, "wij gaan nog 's even naar de meisjes kijken, jij gaat zeker niet mee...." "Och, jawèl, dat 's goed," zei Bernard koeltjes. Hij voelde dat de anderen elkaar aankeken met opgetrokken wenkbrauwen, maar hij zag 't niet, hij keek voor zich.
Eens kregen wij een ernstig verschil van meening, aan het eind waarvan ik hem te verstaan gaf, dat, als ik niet rustig onder zijn dak kon leven, ik naar elders zou gaan. Koeltjes gaf hij mij den raad dit maar te doen. Weinig vermoedende, dat ik daaraan gevolg zou geven, zag hij mij de kamer verlaten, waarvan ik hard de deur achter mij dichtsloeg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek