Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
"Zeg het hem dan in het gezicht," vervolgde Malvoisin koeltjes, "dat ge deze gevangen Jodin tot razernij toe bemint; en hoe meer ge uw hartstocht overdrijft, hoe meer zal hij zich haasten om er een einde aan te maken door den dood van de schoone tooveres; terwijl ge, op de daad betrapt door de bekentenis van eene misdaad in strijd met uw eed, geen hulp van uwe broeders kunt verwachten, en dan moet ge al uwe schitterende vooruitzichten op eer en macht opgeven en uwe lans gebruiken als huurling, in eene of andere nietige twist tusschen Vlaanderen en Bourgondië."
»Mevrouw of juffrouw, zooals u het liefste is," hernam hij koeltjes, »wij hechten niet aan het praedicaat; mijne vrouw heeft het heel wel, zij houdt zich goed in de Hollandsche lucht, ofschoon eene Geldersche van geboorte." »En van adellijke afkomst niet waar?" »Zoo is 't, dan verschoon mij zoo ik ter zake kom.
"Welnu, mijn jonge vriend," zei hij op een zekeren toon van opgeruimdheid. "Hoe hebt gij dezen nacht doorgebracht.... dien eersten nacht na uwe grootsche ontdekking?" "Wel, zeer goed, mijnheer Watkins, zeer goed!" antwoordde de jonkman koeltjes. "Wat? Hebt gij kunnen slapen?" "Zoo als gewoonlijk! Waarom niet?" "Al die millioenen, die uit dat fornuis daar te voorschijn getreden zijn," hernam Mr.
Sikes het bankbiljet tusschen vinger en duim van den Jood uit; hij keek den ouden man koeltjes in het gezicht, vouwde het bankbiljet klein op en knoopte het in zijn halsdoek. »Dat is voor onze moeite,« zei Sikes, »en 't is niet half genoeg. Jij mag de boeken houden, als je graag leest. En anders verkoop je ze.«
»In ieder ander geval, hebt ge gelijk; maar in het tegenwoordige..." »Kom-aan," zei de Spanjaard luchthartig. »Ik wil u uwe taak verlichten, kolonel." »Wat bedoelt gij?" »Ik zal het bewijs leveren, wat gij van mij verlangt. Niets zal mij gemakkelijker vallen." »Weer een alibi?" »Zooals ge zegt," antwoordde Texar koeltjes.
"Vader, als gij nu weder ontdekt mocht worden?" zeide Simeon de tweede, onder het boteren van een geroosterd koekje. "Dan zou ik mijne boete betalen," antwoordde de oude Simeon koeltjes. "Maar als zij u in de gevangenis zetten?" "Zoudt gij en moeder de hoeve niet kunnen waarnemen?" antwoordde Simeon met een glimlach. "Moeder kan haast alles doen!" zeide de knaap.
Dikwerf prijken de oude boomstammen met de fraaiste kleurschakeeringen, en de zwevende koeltjes ruischen als muziek door de hooge dennen. Hier en daar groet u van verre, in het lommer verscholen, een schilderachtig klooster. Daar ginds is een boschbrand uitgebarsten; de bleekroode vlammen verheffen zich hoog in de lucht, half gehuld in dikke wolken van purperkleurigen rook.
Zij zag hem een oogenblik onderzoekend aan, overleggende wat zij doen zou, misschien ook om zijn wilskracht te beproeven, en zeide toen koeltjes: Gij kunt vertrekken. Ga! Vrede zij u, antwoordde hij, en ging naar de deur. Toen hij er vlak bij was, riep zij hem terug. Nog één woord. Hij bleef staan, en zag om. Bedenk dat ik alles van u weet. Waarin bestaat dat alles? vraagde hij terugkomende.
Ik moest my dus te vreden houden met opentlyk tegen deezen eerdief wraak te roepen. Ik beloofde vervolgens aan den Colonel myne kleeding te veranderen, en wy scheidden zeer koeltjes van elkander.
Mannen van Galilea, zeide hij, ik ben een zoon van Juda. Mag ik met u gaan? Het zal misschien tot een gevecht moeten komen. Welnu, in dat geval zal ik niet de eerste zijn, die op de vlucht gaat. Zij zagen hem lachend aan en de bode zeide: Gij ziet er sterk genoeg uit. Kom mee! Ben-Hur wierp zijn opperkleed af. Gij denkt dus dat er gevochten zal worden? vraagde bij koeltjes. Ja. Met wie?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek