Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 november 2025
Hij schudde het hoofd, knipoogde en verhief de stem als een marktschreeuwer, die op de straat iets verklaren wil: "Wat ik bedoel? Luister!" "Stil," mompelde vrouw Jondrette, "niet zoo luid; 't zijn zaken, die anderen niet behoeven te hooren." "Kom! wie zou 't hooren? de buurman? Ik heb hem straks zien uitgaan. En bovendien kan die ezel wel hooren? Hij is overigens, zooals ik u zeg, uitgegaan."
En nu geef ik haag aan Bob de Wild, omdat die agme jongen zóó bijzondeg moede gewogden is dezen middag, dat hij op het laatst lang zoo hagd niet meeg kon loopen als in het eegst. 't Is dus uit medelijden, dat hij dit geschenk van mij kgijgt.» Hij reikte de porte-monnaie aan Bob over en knipoogde bijna onmerkbaar tegen hem.
De oude man lachte luid, knipoogde, klopte hem op de knie, lonkte hem op geheimzinnige wijze toe en zeide hem, teederlijk de schouders ophalende: "Domoor, neem ze tot uw matres." Marius verbleekte. Hij had niets begrepen van al 't geen zijn grootvader gezegd had. Het geteut over de straat Blomet, Pamela, kazerne, lansier, was als beelden uit een tooverlantaarn voorbij Marius heengegaan.
Mevrouw Van Erlevoort boog zich een weinig tot mevrouw Verstraeten en fluisterde haar iets geheimzinnigs in, terwijl zij tegen den heer Verstraeten, die haar vragend en glimlachend toeknikte, schalks knipoogde.
En boven de deur stond te lezen: Bij Marlaire. Zij dronken menige bottel wijn van de Maas, bereid naar de wijze van Bourgondië, en aten veel waterzooi; daarna begonnen zij te praten met den baas, een eersten paapschgezinde, maar die gestadig heimelijk knipoogde, en babbelde als een ekster, ter oorzake van den wijn, dien hij gedronken had.
Toen het uit was kwam iedereen handjes geven, de gastvrouw fier-vroolijk voorop, en toen de ouders De Boogh. De oude heer knipoogde, veinzende aangedaan te zijn; al de gepoeierde oudere dames brachten hun zakdoekjes voorzichtig tot even voor hun oogen.... Daarna stelden de feestgenooten zich op voor de polonaise. Jan ging vooraan met mevrouw Holman, dan kwam het bruidspaar.... En het bal begon.
En indien, onwaarschijnlijkerwijs, in niets van dit alles mederegeerders, dan toch inzake dit alles tezamen medepraters, naar wier woord wordt geluisterd met al het daaraan toekomend respect en diep ontzag......" "En dat is anders", viel neef in, "dan zich op elke stoep, onder eerbiedig opzien, te moeten laten brutaliseeren door elke dienstmeid!" "Begrepen?" vroeg ik, en nogmaals knipoogde ik.
Met een energieke beweging sprong hij uit het bed, en plaste een stortenden stroom in de waschkom. Blijf je ontbijten? Ik héb natuurlijk al ontbeten. Ja, maar, hè, als ik je inviteer op pâté de foie gras.... en sardines in tomatensaus.... hè? Zit 't er zoo aan? Nog niet, maar jij leent me wel 'n rijkspop. Ik?! Ja, jij, knipoogde Max.
Gavroche had, onder het luisteren, den wandelstok gevat, dien Montparnasse in de hand hield; werktuiglijk had hij aan het boveneinde getrokken, en een dolkkling was te voorschijn gekomen. "Ha!" zeide hij haastig, den dolk weder inschuivende, "ge hebt uw gendarm, als een burger verkleed, medegebracht." Montparnasse knipoogde. "Drommels!" hernam Gavroche, "ge wilt dus met de politie vechten?"
Hij rook goed gewin, lekker eten, pleizier en knipoogde tegen zijn broêrtje. Plinius wenkte. Een ruim heptaforum, getorst door zes zeer sterke Nubische slaven, maakte zich baan: zes andere telkens hen afwisselende Nubiërs volgden: twee voorloopers klapten met zweepen. De draagstoel, de weinige kleedij der slaven was rijk, smaakvol, eenvoudig. Stijg in, Martialis, noodde Plinius.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek