Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Alles, is dat niet genoeg? De persoonlijke zaken van Jean Valjean gingen hem niet aan. Terwijl hij zich over de noodlottige schaduw van dien man boog, klemde hij zich vast aan deze plechtige verklaring van den ellendeling: "Ik ben volstrekt geen familie van Cosette. Tien jaren geleden wist ik niet, dat zij bestond." Jean Valjean was een voorbijganger. Hij zelf had het gezegd.
"Het beteekent, dat ik Cosette terugneem, mijnheer," antwoordde Thénardier heel onderdanig. Cosette beefde en klemde zich tegen den ouden man. Deze antwoordde, terwijl hij Thénardier strak in de oogen zag en op ieder zijner woorden drukte: "Ge neemt Cosette terug?" "Ja, mijnheer, ik neem haar terug. Ik moet u zeggen, dat ik heb nagedacht. Ik heb eigenlijk het recht niet haar aan u af te staan.
Is het waar? Zij antwoordde niet, maar wierp zich snikkend, gebroken door haren strijd, overwonnen, aan zijne borst en voelde, dat hij haar klemde in zijne armen.... Je wilt dus .... je wilt dus mijn vrouwtje worden? Zij waagde heur gelaat tot hem op te heffen, terwijl zij, rillende, geketend lag in zijne omhelzing en slechts haar blik vol tranen en haar vage glimlach antwoordden hem.
Hij trok den wortel naar zich toe, vatte hem eerst met den mond, daarna met de beide pooten, of liever met de klauwen, aan, klemde hem er tusschen en beet nu, terwijl hij den wortel steeds verder in den bek schoof, betrekkelijk zeer groote stukken er van af; hij lekte zich intusschen voortdurend de lippen schoon en deed dit ook met den wortel, die hij nu eens aan de eene dan weer aan de andere zijde in den mond stak.
"Indien ik het testament mag vernietigen," zei de sindaco, "beloof ik u, dat de blinden hun kerk mogen behouden." Het werd stil op de markt. Donna Elisa rees op van haar stoel in de zaal van het raadhuis en klemde zich met beide handen aan de leuning vast. "Hemelsche Vader," zuchtte donna Elisa, "is hij een duivel dat hij het arme volk op deze wijze in verzoeking brengt?"
Hare oogen schoten vonken, driftig balde ze hare handen en klemde in machtelooze woede de lippen stijf op elkaar. "Neen, neen!" schreeuwde en gilde 't in 't haar heftig kloppend hartje: "wij zijn menschen evengoed als de man. O, laat mij 't bewijzen. Maak mijn boeien los!
Dikwijls is de mensch, op het oogenblik dat hij zich het sterkst bestand waant tegen alle aanvechting, het naast aan het oogenblik van toegevendheid en zwakheid: dit althans was 't geval bij Joan: zooras hij Ulrica door zijne schuld in dien toestand gebracht zag, wierp hij zich bij haar neder, klemde haar in de armen en bedekte haar bleek gelaat met kussen.
En toch want tot langdurige overdenkingen bestond thans geen tijd toch verzuimde ik tevens niet, voor onze veiligheid te zorgen en klemde mij, op het voorbeeld der anderen, aan het gangboord vast; in sprakelooze verwachting bleven wij allen een oogenblik staan, en staarden op een geweldige golf, die op ons afkwam als wilde zij het geheele vaartuig overstelpen. De uitwerking was echter anders.
Het groote publiek klemde zich met waarlijk aandoenlijke vasthoudendheid aan wat men zoû kunnen noemen de onvervalschte overleveringen van de wereldtentoonstelling van internationale smakeloosheid, met een zoo ontstellend gevolg dat de huizen waarin de menschen leefden, enkel voor blinden bewoonbaar waren.
Het lieve meisje behield hare gewone kalmte. Zij omhelsde haren voogd, maar kon een traan niet weerhouden, toen zij mijne wang met hare zachte lippen aanraakte. "Gräuben!" riep ik. "Ga, lieve Axel! ga!" zeide zij mij, "gij verlaat uwe bruid, maar vindt bij uwe terugkomst uw vrouwtje terug!" Ik klemde Gräuben in mijne armen en nam plaats in het rijtuig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek