Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Deze beschrijving van de Jodenbuurt, die van een onderlingen handel in oude prullen en bedorven goed leeft, is een waardige tegenhanger van die der techniek van den duffen handel in katoentjes en diemeten. En in dien jodenhoek ontmoet Wouter de oude grootmoeder met hare bedorven vijgen en haar kinderen en kleindochtertje.
Aan het gejubel scheen geen einde te komen, toen de dierbare Vorstin, aan den arm van Haar Gemaal, voor de vensters verscheen; het begon opnieuw toen Koningin Emma Haar Kleindochtertje toonde aan de verheugde schare, en ten teeken van groetenis het lieve, kleine handje ophief. »Heerlijkjes Guus, eenig lief van je,« zei Doraatje met een omhelzing. »Heb jij het ook goed gezien?«
Eindelijk slaakte de oude vrouw een diepen zucht en zonder haar gezicht naar haar kleindochtertje toe te keeren, zei ze: "Ik .... ik wou liever dat je vandaag niet naar de kerk gingt, kind. Ik voel me tamelijk goed, maar ik wou toch liever niet alleen zijn van ochtend." "Ik wil graag bij u blijven," zei Elsje terstond. "Maar zou het niet goed zijn dat de dokter even kwam vandaag?
Deze overgang van 't gedruisch tot de stilte deed de oude zuster Poetê ontwaken; dank zij de muziek was ze goed en wel aan 't snurken gegaan. 't Eerste wat ze deed, was een stoot geven aan haar kleindochtertje, dat ook in slaap was gevallen.
"Grootmama, Roodkapje wil mij wel hebben," zei Frits, toen zij eindelijk bij de oude dame stonden, die al lang naar hen had uitgezien. Zij wist al sedert weken dat Frits Elsje tot vrouw verlangde. "Mijn lief kleindochtertje," zei ze, Elsje in de armen sluitend. Toen, met een vroolijk lachje: "Wel, nu ben je heusch Roodkapje! Hoe komt dat?" "Dat heeft ze aan mij te danken," zei Frits met trots.
Ik doe gaarne mijn schulden af, en ik denk dus, dat ge "den ouden heer" wel zult willen toestaan u iets te zenden, wat eenmaal behoorde aan het kleindochtertje, dat hij verloren heeft. Met hartelijken dank en beste wenschen blijf ik, Uw dankbare vriend en dienstw. dien. James Laurence.
Hij nam haar op zijn knie en vleide zijn gerimpelde wang tegen haar blozend gezichtje, en verbeeldde zich, dat hij zijn eigen kleindochtertje terug had gekregen. Van dat oogenblik af had Bets niets geen angst meer voor hem, en zat ze zoo gezellig met hem te babbelen, alsof ze hem haar leven lang gekend had; want liefde sluit vrees uit en dankbaarheid kan trots overwinnen.
De zon schijnt zoo mooi en het is zulk lekker weer om te loopen en alles schittert even prachtig en...." "Ja, ja, ik wil het wel gelooven," zei de oude vrouw, lachend haar kleindochtertje in de rede vallend, "maar maak nu maar een beetje voort. Je moet het plaatsje nog schrobben en de koffie malen en dan verlang ik erg dat je eens flink aan het breien gaat.
En zij mocht niet denken dat niemand hier van haar hield, want dat wist ze wel beter en allen zouden zeker langzamerhand nog meer van haar gaan houden en wat haarzelve betrof, zij hield van Elsje, alsof ze haar eigen kleindochtertje was, dat wist zij immers wel? En Elsje knikte haar dankbaar toe.
Men kan zich den indruk voorstellen, dien te Parijs dit berichtje, door twintig bladen herhaald, gemaakt zou hebben: "Gisteren is een oud man met wit haar, een achtenswaardig rentenier, die met zijn achtjarig kleindochtertje wandelde, aangehouden en als ontvlucht tuchteling naar het dépôt der prefectuur overgebracht."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek