Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Wunderbar war's also nicht, wenn der Mann nach dem Weibe genannt ward: »Tryntje's Johann und Geertrud's Klaas sind binnengekommen," Hörte man häufig dort sagen, und meistens fehlte das »s" noch, So dass der Name der Frau oft des Mannes Vorname dann wurde: »Tryntje Johann" hiess der Mann und »Geertrude Klaas" hies der andre. Das gab nicht selten den Namenerforschern gewaltig zu denken.
IJskoud is zijn gelaat, en zijn kussen vochtig als de sneeuw. De stroohut schudt en slingert als een schuitje op de woelige zee.... Elken morgen, zei Klaas, moet gij ter misse gaan, opdat de Heer Jezus U de kracht geve dat helsche spook te verjagen. Hij is zoo schoon! sprak zij. Als Uilenspiegel gespeend was, groeide hij op lijk een boom.
"Niets anders dan gerust naar bed te gaan, Heer Ambtman! Morgen te elf uren spreken wij elkander nader bij Klaas Meinertz. Thans hebben wij beiden rust noodig. UEd. is vermoeid, en ik moet morgen nog uit op een geheimen tocht voor uw belang.... en voor mijn wraak," voegde hij er grijnzend bij.
Nu, eens dat hij in zijne lochting kolen mat, toonde Soetkin hem een grooten vogel, die in de lucht boven het duivenhok zweefde. Klaas nam zijn handboog en sprak: De duivel redde Zijne Sperwerachtigheid! Toen hij den pijl in den boog had gestoken, hield hij zich in de lochting, alwaar hij al de bewegingen van den vogel met de oogen volgde om hem niet te missen. Het was valavond.
Jij bent maar een musch, maar een klein dier, begrijp je dat! Moeilijke oogenblikken. »M'n hand is te dik; ze kan er niet in,« riep Klaas naar beneden. »Och, wat jammer,« zei Nel. »Zal ik eens probeeren?« vroeg Jo. »Misschien zijn mijn handen wel kleiner dan die van jou.« Klaas klauterde naar beneden en toen vergeleken de jongens hun handen. »Zie je wel, de mijne zijn kleiner!
Doch Klaas was treurig te midden van al die vreugd en, zijn zoon zoekend, tuurde hij in den dikken damp, die over de weiden hing en spitste het oor om te luisteren of hij hem niet hoorde tusschen het blijde geritsel der bladeren en het vroolijk gekweel der vogelen in de boomen.
Bovendien hanteerde Klaas Beukman liever drie uren achtereen den ploeg dan een half uur de pen; en zijn vrouw deed aan brieven-schrijven in 't geheel niets. Zoo nu en dan hoorden zij en Gerrit wat van elkander, wanneer boeren uit de beide dorpen elkaar op een of andere markt ontmoet hadden; ook kwamen er wel brieven van Gerrit, maar het was een zeldzaamheid als hij er een van zijn ouders ontving.
Alles, wat Klaas Zwart en Frans Thor vonden, brachten zij bij den pottenschipper, zooals hij algemeen werd genoemd. En zij ontvingen er menig centje voor. Soms verkochten zij wel voor dertig
«O, dat wil ik met alle plezier doen,» zei de veehoeder en maakte den zak open, waar de kleine Klaas nu dadelijk uitkroop. «Wil je nu ook op het vee passen?» vroeg de grijsaard en kroop in plaats van den kleinen Klaas in den zak, waarna deze hem dichtbond en met al de koeien en stieren zijns weegs ging.
En droefgeestig zei hij tot zich zelven: Mijn dag is verloren, niet eene van haar heeft hare tong achtergelaten. In het baljuwschap Meiborg ging Klaas door een smal boschje: de ezel hapte hier en daar naar een distel; Uilenspiegel smeet zijne kaproen naar de vlinders en ving ze weer op, zonder van den ezel te komen. Klaas at eene snede brood en nam zich voor, die in de naaste taveerne te begieten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek