Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Waarom slaat Uwe Excellentie nu mijn mond niet kapot? U heeft niets meer dan tong en zwadder, juffrouw Groote Piet!" "Meneer de alférez!" stamelde de echtgenoot. "Och, loop heen, kwakzalver! Je draagt geen broek, sukkel!" Er ontstond een twist met woorden en gebaren, met kreten, beleediging en scheldwoorden.
Ja, wij worden oud, bedacht Peer, wij zullen spoedig niet meer deugen voor dees wereld.... Dan komt het moment dat ze ons met de voeten vooruit naar buiten dragen.... Mij is het onverschillig ... ik heb kind noch kraai.... Met mijn boeken en mijn stamboomen kan niemand iets aanvangen.. 't is al gehavend en kapot gelezen.... Dat komt in een voddenhuis terecht of valt in de handen van een koopman in oude boeken.... Zij stoppen mij stillekens 's morgens vroeg in mijn put.... Zoo, onbekend en onbemind, worden dagelijks duizenden begraven ... arme menschen vullen de wereld, Snepvangers.... Maar rijk of arm, allemaal moeten wij den put in om plaats te maken voor den nieuwen tijd ... voor den nieuwen tijd vechten zij ... maar wat zal het geven?... Overal zal het wel anders worden, doch de menschen die komen zullen gelijken aan de dooden in hun ijdelheid en hun zwakheid.... Ik heb veel gelezen, en ik ben wijs geworden!... Zoo zal het zijn!...
Liesje bedacht zich even en keek met begeerige oogen naar het ei. "Het ziet er erg lekker uit," zei ze. "Dan moet je er nu ook maar een stukje van hebben. Wil jij het kapot maken?" Neen, dat gewichtige werk moest Miss Piper maar doen, vond Liesje en met gespannen aandacht volgde zij de bewegingen der Engelsche, terwijl deze de lekkernij doorbrak en ieder een stukje gaf.
Hij heeft bij zijn beschouwing alleen zijn eigen machtsmiddelen in rekening gebracht en geen nota genomen van dat wonderlijk gevoel in menschenzielen, dat men een mengsel van dankbaarheid, grootmoedigheid, beschaming kan noemen, en dat ook in schooierszielen woont, maar door de echte paedagogiek hardnekkig wordt kapot gestraft en aan flarden gescholden. Die kinderen komen niet terug.
Ik zag 't stuk papier hangen, ik zag dat 't schuin was afgescheurd, ik keek op den breeden bollen rug en de bonkige schouders van den kantoorbediende en naar den blinden muur. Een van de baksteenen was kapot en van binnen donkerrood; dat brok steen was 't mooiste dat ik zag.
Dju!".... En hij gaf Beiaard twee stampen, greep naar den toom en raffel! daar holde Beiaard er van door, recht vooruit. Het paard werd lang, de pooten raakten bijna geen grond meer, en de manen en de staart stonden achteruit; het reed de lucht kapot, en klotten aarde vlogen in de lucht en in de boomen.
Ga jij nou eens staan!« »Goed,« en Klaas steunde met z'n rug tegen den boom. Even later stond Jo voor het gat. Het was toch erg klein, hoor! De jongen wrong en wrong...., ha, daar ging z'n hand. »Ik ben d'r in,« juichte hij, »en ik voel de eitjes!« »Pas op, knijp ze niet kapot: ze zijn zoo teer,« riep Klaas. Jo nam een paar eitjes uit het nest en wou z'n hand om hoog trekken. Maar dat ging niet.
Van die visscherij gaan zij aan 't uitzuigen van watergras, of kikkers en schildpadden uit de modder delven; en de schaal van de schildpad wordt kapot gemaakt door er een steen op te laten vallen. Nu sluipen ze een kippenhok binnen en gaan er met een kuiken van door; en als ze dit verorberd hebben, komen ze weer in den tuin terug om een pompoen open te breken en de zaden tot nagerecht te nemen.
We noemden baas Tink een knoop, doch we denken ten zijnen opzichte niet aan de dingen, die het vrije raadslid, om het vóór of tegen wou tellen, maar aan de akelige dingen, die zoo vást zitten, dat men ze zelfs met geen ijzeren priem kan losmaken, dingen die zoo vreemd ineen zijn gewurmd, dat ze "kapot" moeten, zal er van den warwinkel nog iets terecht komen.
Met éen slag stortte alles neer, wat haar opjoeg tot zinnelijk leven, en ze was nu een gebroken wezen, kapot door hem, dien ze boven alles had geliefd. Een uiterste oproer verwrong hare spieren en ze sprong voorwaarts, naar Johannes. Ze vatte hem bij zijn arm en al hare krachten hoopte ze opeen om met hatelijke oogen zijn droeven blik te weerstaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek