Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Ik gis, dat gij nog niet gedineerd hebt, daar de zon nog vóór den meridiaan staat." Onder dankbetuiging nam ik zijn aanbod aan; hij liet zich dadelijk naar de kajuit zakken, zoo het heette om wat klaar te zetten; maar ik geloof eer, dat het hem te doen was, om een en ander uit het gezicht te bergen, en dit kwam later ook uit: hij verduisterde een zak dollars uit de lading.
Bij mooi weêr, als men zich op dek in de frissche lucht kon ophouden, leek het best uit te houden, maar bij regen, en het regende zeer dikwijls en hevig, als men zich redden moest naar de kajuit, was het heel onaangenaam aan boord. Maar de heer Greorges had geen oog voor dergelijke kleinigheden. Ofschoon hij alles met gemak veel dragelijker had kunnen maken, gaf hij zich daarvoor geen moeite.
Dan zou ik u mijn eigen kajuit afgestaan hebben. Het is een groote eer voor den 'Dogfish', dat uw voeten zijn planken hebben betreden. Waarom hebt gij u toch anders genoemd?" "Ik heb u mijn waren naam opgegeven; doch de Westmannen noemen mij Old Firehand, omdat het vuur uit mijn geweer, bestuurd door mijn hand, altijd verderf brengt." "Ja, dat heb ik gehoord gij schiet nooit mis, zeggen ze."
Doch een schipper uit Makkum heeft hem aanschouwd, en hij is met behouden reis teruggekomen. Dit wonder wordt als volgt verteld. In de Spaansche zee kwam een storm, zóó wild als nooit een der bemanning had gekend. Doch de schipper bleef in zijn kajuit en rookte een pijp, als ware er geen wolkje aan de lucht. Een ieder dacht: "We zullen vergaan"; menig man bad, en beval zijn ziel aan God.
Daar waren er twee bij de deur van de kajuit gezeten, wier blankheid en blondheid haar dadelijk voor dochters van Albion zouden hebben doen herkennen, zoo al niet haar cavalier een vorm van hoed, een knoop van das, eene snid van rok en een bijzonder soort van embonpoint had geopenbaard, die hem onder duizenden als een echte Engelschman moesten onderscheiden.
Alle Eskimo's hadden ons verlaten, en sinds langen tijd waren we voor het eerst weer onder ons. Op den zomer is niet veel staat te maken in deze streken; op den 16den Augustus begon het te regenen; we hadden nog maar drie graden Celsius in de kajuit en moesten dus stoken. Van onze leege petroleumvaten hadden Lund en Hansen een eerste-rangshotel voor de honden gebouwd.
Terwijl wij kort voor middernacht bij een glas warme groc de thermometer wijst maar een paar graden boven nul in de kajuit bij elkaar zitten, schitteren plotseling de ruiten der ronde venstertjes, het koperwerk glanst helder op, het licht wordt gegrepen door onze glazen op tafel en weerkaatst op onze gezichten. Daarna, in eens, is alles weer koud en vaal.
"Het is heel ongewoon, deze storm", zei McCoy tegen den kapitein, in de beschutting van de kajuit. "Eigenlijk zou er geen storm moeten zijn in dezen tijd van het jaar. Maar alles is ongewoon geweest met het weer. De passaatwinden hebben niet meer geblazen, en nu loeit het juist uit den passaathoek." Hij wees met zijn hand de duisternis in, alsof zijn oogen honderden mijlen ver konden zien.
Doch deze menschen, die gewoon waren aan het uitschrijven van vastendagen, hadden niet veel behoeften. Het was geen brood der bedruktheid, dat deze volgelingen huns Heeren thans spijzigde. Ze hielden een liefdemaal met zooveel verheffing des harten, dat het kleine groene klaptafeltje met rooden rand in de kajuit hun in een feestdisch veranderd werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek