Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Maar... ze staan in 'n boek, en de lezer kykt er naar, en zal 't weten dat er, zonder harnas, pluim of veldgeschrei dan, groote daden geschieden in 'n hoekje. De auteur heeft gewaarschuwd: het boekeheldje kampt onder de oogen van 'n publiek. Zou ook dokters Kaatje gevoelig zyn voor 't grandioze van de vernedering, als ze daar Wouter zag geknield liggen op de vloermat?
Hij nam haar op zijn rug; Cosette, zonder Kaatje los te laten, legde haar hoofd op Jean Valjeans schouder en viel in slaap. Wie zich veertig jaren geleden in de onbekende streken der Salpêtrière waagde en den boulevard tot aan de Italiaansche barrière volgde, kwam op een plek, waar men zou kunnen zeggen, dat Parijs ten einde liep.
"Maar gij, liefste schat!" zeide de Predikant tot zijn huisvrouw, die nog vol nieuwsgierigheid boven om de trap stond te draaien: "gij moest ons ook alleen laten en aan Kaatje zeggen, dat zij den armstoel boven brenge. Ik heb met den Heer Baron iets af te handelen, dat...."
Kyk, dat bevalt me! riep Holsma. Hy heeft goed geluisterd. Juist over 't vonnis van dien Jakob Claesz had ik 'n opmerking te maken. Kaatje, zeg dat de jongeheer nog wat blyft. Hy is hier wèl. Wouter had zich nooit zoo gelukkig gevoeld. Dat's waar ook. We weten nog niet welk vonnis die krygsraad uitsprak. De tucht moest gehandhaafd worden. Toch niet de kogel? vroeg Sybrand.
Hy knoopte de voorvallen der laatste uren zoo goed mogelyk aan elkander, en meende te begrypen hoe hy door z'n drift aan die Kaatje aanleiding had gegeven tot 'n zonderling bericht van wedervaren. Men had hem voor krankzinnig aangezien, letterlyk: voor gek gehouden, en wilde nu hem afleiden van 'n idée fixe.
Zoo hij Cosette niet medenam bleef zij bij de oude vrouw, maar 't was een vreugd voor 't kind met den goeden man uit te gaan. Zij gaf zelfs hieraan de voorkeur boven het bekoorlijk onderhoud met Kaatje. Als zij wandelden gaf hij haar de hand en vertelde haar allerlei fraais. Cosette was zeer vroolijk. De oude vrouw bestierde de huishouding, kookte en zorgde voor de mondbehoeften.
Mersie zeit de Franschman; we kunnen dat luchtje zelf wel scheppen. De brieven da's één; 'en wandelingetje naar Zoethout is twee; 'en viselantje is drie, en Careltje van den bakker da's vier. "Waar heb jij dat briefje voor Debek Bus?" "Al bezorgd Kaatje." "Domme eend; dat moest niet." "En 't stond op de lei?" "Nu taaie, wat is 'en lei! Als 't schrift was; maar leischrift kun je immers uitvlakken."
Eensklaps, nadat hij vlug de adressen had gelezen waarom 't hem inderdaad voor 't oogenblik slechts is te doen geweest neemt hij de brieven met een merkbare gejaagdheid van Kaatje aan; steekt ze zeer haastig in den zijzak van zijn jas die hij aanstonds dichtknoopt, en Kaatje groetend stapt hij haastig voort.
Kaatje bevestigde de zaak wel niet uitdrukkelyk, maar gaf toch 'n antwoord dat heel weinig op verontwaardigde ontkenning geleek, door op-nieuw moeite te doen om zich van haar moeder te verwyderen, en 'n veilig plaatsje te krygen achter de waardin. Deze haastte zich 'n zegel op de beteekenis van Kaatje's manoeuvre te zetten: Wel ja, meid, 'n woord 'n woord, 'n man 'n man, niet waar?
Gij herinnert u," vervolgde hij, zijn leunstoel, welken hem Kaatje intusschen gebracht had, dichter bij dien van Raesfelt aanschuivende, "dat Joan mijn zoon niet is." "Met uw verlof!" zeide de Predikant, zich met den wijsvinger langs den neus strijkende: "Ja, waarlijk, nu gij het zegt, herinner ik mij dat; doch in ernst, ik was het vergeten."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek