Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Zij wist niet waarom, maar Cecile zette eensklaps een zeer ernstig gezicht, alsof zij met hare zuster over zeer gewichtige zaken sprak en ze zeide toch niets anders dan: Jules moet heusch les nemen in harmonieleer, als hij al zoo componeert ...
«Welnu, ja, Jan is naar Parijs; maar hij heeft zijnen gemeenen naam veranderd en heet nu Jules: dat is veel treffelijker, en mijne dochter, die deze week uit het pensionaat gekomen is, noemt zich Hortense. Ik zeg u dit slechts, omdat gij hen niet in tegenwoordigheid mijner klanten Jan en Trees zoudt heeten.»
Waarom is alles toch zoo slecht, niet waar, tante? Maar er is ook zoo veel goeds, Jules. Hij schudde zijn hoofd. Neen, neen, herhaalde hij. Alles is slecht. Alles is heel slecht. Alles is egoïsme. Noem u eens iets op, dat niet egoïst is? Ouderliefde. Maar Jules schudde weêr zijn hoofd. Ouderliefde is gewoon egoïsme. Kinderen zijn een deel van de ouders.
Met groote moeite banen de schilder #Jules Clairin#, #Angélo#, #Boucher# en ik ons een doorgang om Sarah in de gelegenheid te stellen de wachtkamer te bereiken, die door de zorg van de spoorwegmaatschappij in een fraai ontvangsalon was herschapen.
Ze hield anders niet van die aardigheden; ze had nooit van flirt gehouden. Waarom? vroeg ze kalm, en ze verbeet zich dadelijk, want hare vraag klonk als eene coquetterie en ze bedoelde alles behalve dat. Waarom?! Hij zag haar lichtjes verrast terug aan; hij zat dicht bij haar, Jules tusschen hen in, op den grond, tegen zijn knie, de oogen gesloten.
Suzette wordt mooi, hé? Suzette is een coquet nest! zei Jules. Verleden met dat diner hier ... Hij hield in eens op. Neen, ik zal het maar niet vertellen. Het is niet goed kwaad te spreken, niet waar, tante? Cecile glimlachte. Neen, natuurlijk niet! Ik zoû zoo gaarne heel goed zijn, tante. Dat is mooi van je. Neen, neen, weerde hij af. Ik vind alles zoo slecht, weet u.
Hier ben ik!" glimlachte hij vreemd-droogjes. En aan zijn vrouwtje, dat zoo bitter schreide, gaf hij 't beetje geld dat hij in de gevangenis verdiend had en nam het kindje op zijn schoot, in lang, verrukt aanstaren. Hoe hiet het?" vroeg hij zacht, met van ontroering heesche stem. Jules... Julken," snikte zij. Julken... Julken..." streelde hij.
Allo, vent, ga mee 'k heb er m'n buik van vol neen, ik moet er juist m'n buik dóór vol krijgen, anders gooide ik dien Muller tegen die vervelende wijze kerels, dat de kluiten om der ooren stoven! Jules, je wordt landerig. Komaan, ouwe jongen, ga meê dan pakken we samen een borrel ik heb vandaag een résédatje voor je over. Mooi, vooruit dan! Ajuus, leelijke ouwe verzenpikker dáár!
Ik ga eens even zien, wie er wint, sprak ze en ze ging naar de speeltafel in de andere kamer; ze zette zich achter Mevrouw Hoze, schijnbaar belangstellend in het spel en, door het licht der bougies heen, gluurde ze naar Quaerts en Jules. Ze zag, dat ze zachtjes met elkaâr spraken, vertrouwelijk, Jules met zijn arm op Quaerts' knie.
Ze begreep hem niet, maar ze vond hem zeer antipathiek, zoo gezond en zoo sterk met zijn energiek gezicht en zijn mooien, zinnelijken mond, zoo anders dan Amélie en Jules en zijzelve ... Wel neen, jongen ... Jules zag lichtjes minachtend naar zijne moeder op, als wist hij wel. Ziet u wel! Taco is een gezellige vent ...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek