United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !


Met schrik bedacht hy dat het tydstip waarop Holsma hem had uitgenoodigd verslag te komen brengen van de pogingen om altyd z'n naastbyliggenden plicht te doen, sedert lang verstreken was. Ook dien goeden dokter zoud-i gemeden hebben, wanneer hy hem op de straat in de verte had zien aankomen. En misschien zelfs pater Jansen... 'n slecht teeken!

»Blijf hier," zeide Lucie, »om ons te beschermen!" doch Frits Jansen schudde het hoofd. »Een overwinning op Jameson is de beste bescherming," zeide hij, »maar die overwinning moet volkomen zijn en vernietigend!" Hij keek naar de klok. »Hoe lang zult ge hier vertoeven?" vraagde tante Martje, die wel begreep, dat haar kind niet zou blijven.

»Weet ge 't zeker?" vraagde de oude Voortrekker, terwijl op zijn gelaat een zekere spanning zichtbaar werd. »Ik weet het zéker," zeide tante Martje op stelligen toon; »Eliëzer heeft hem gezien." »Frits heeft ook een omweg gemaakt, toen hij dien avond vertrok naar Rhodesia," zeide Reinard Jansen; »het staat gelijk." »Waarom maakte Frits dien omweg?" vraagde de grijsaard. Jansen antwoordde niet.

En Jansen aanziende: ... wel ja, niet waar, men moet z'n evenmensch 'n beetje helpen in de wereld? Ziedaar nu haar derde: "niet waar?" en 't beste! Jansen antwoordde wel niet terstond, maar zag haar vriendelyk aan, en toen ze daarop blyk gaf naast hem te willen plaatsnemen, overschreed de ruimte die hy maakte, de grens niet die de welwillendheid in zulke gevallen aanwyst.

Het gelaat van Reinard Jansen werd valer dan de vale klip, waartegen zijn bruine klepper de voorhoeven sloeg, en in het hart van den ongelukkigen man moest de strijd worden uitgestreden tusschen vaderliefde en burgerplicht.

»Wil u mij geen land verkoopen?" riep de welbespraakte op den toon der hoogste verbazing. »Maar mijnheer Jansen, is het mogelijk, dat u op die manier uw eigen geluk met voeten wilt schoppen? Mijnheer Jansen, ik reis voor een Maatschappij, die, waar het een soliede geldbelegging geldt, met een zeer matige rente tevreden is, en op geen vijftig pond kijkt.

De reis van Eliëzer naar Rhodesia was door een ongesteldheid vertraagd geworden, doch thans aanvaardde hij den tocht. Reinard Jansen verkeerde in de vaste overtuiging, dat het een vergeefsche poging was, om Frits van een blaam te zuiveren, die niet te zuiveren was, en Eliëzer begreep, dat zijn taak zwaarder was dan het vechten tegen wilde dieren.

Aarzelend bleef het meesterke staan en legde de hand op de egge. »Hebt ge nog iets?" vraagde baas Jansen op zijn korte manier. »Hebt gij nog iets?" was de moedige wedervraag. »Neen," zeide baas Jansen kortaf. »Geen woord voor Frits?" »Geen woord!" »Het is uw kind!" smeekte het meesterke. »Geweest!" riep Jansen met harde stem.

Waarom zorgt God er niet voor, dat ze de waarheid zeggen? Vraag 't eens aan pater Jansen. Maar myn ... dominee onze paters heeten dominee, weetje! myn dominee gaf me nooit 'n antwoord dat ik begrypen kon. Weetje wat-i zei? Hy zei dat God groot was, maar ... we begrypen hem niet! Waartoe dient dan de katechizatie? En wat hebben we aan z'n grootheid, als ze onbegrypelyk is?

Onmiddellijk wendde Frits Jansen den teugel, en reed naar den bevelvoerder. »Luitenant," zeide hij, »ik zie daar een mijner kennissen; mag ik hem spreken?" »Dat bleeke ventje daar?" lachte de Luitenant. »Ga je gang! Daar ginds op die heuvelen zullen wij ons kamp opslaan, en gij krijgt tot morgen vroeg verlof!"