United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen zij voor de deur stilhielden, zag zij dat het huis feestelijk verlicht was en één oogenblik geloofde zij, dat alles slechts een kwade droom was geweest. Maar toen bedacht zij, dat zij ook dien avond gemeend hadden terug te komen, en dat hij natuurlijk zijn hospita orde had gegeven de lichten aan te steken. "O, als zij 't maar vergeten had!" jammerde het in haar.
Francine jammerde: Rupert is weg! .... Hij heeft geschreven dat hij voor altijd weg was .... O, Ernest, kom bij me! .. O, hij is weg met haar, met haar! .... O, ik ben bang.. Vere! Vere! .... O! wat moeten wij nu doen! .... En Vere, die .... die .... Door eigen verdriet vertroebeld, verstond haast niemand wat zij in hotsende roepen uitschreide.
Zoodra hij maar verscheen, dacht zij, was het gevaar reeds half voorbij. Ook Didymus was blijde hem te zien, en leidde hem het kleine vertrek binnen, waar de jongeling op een divan lag. Hij steunde en jammerde nog steeds. De tranen liepen hem over de wangen, en zoodra een lid van het gezin hem naderde, stootte hij hem weenend van zich af.
De kornel lag bij zijn gevangen tramps, en jammerde van de pijn; doch niemand sloeg daar acht op, althans vooreerst niet. Van de rivierkant was niets te vreezen, en naar de landzijden werden eenige wachtposten uitgezet. Old Firehand liet zijn paard en ook die zijner drie metgezellen halen, en toen kon het "Savannen-gerecht" beginnen. Allereerst werd over de gewone tramps gehandeld.
Wij herinneren ons, hoe Amadis op het Versterkte Eiland jammerde over zijn scheiding van de geliefde; en toen Don Quixote op een plaats kwam, bekend als de Zwarte Berg, besloot hij het voorbeeld te volgen van den grooten held uit de ridderverhalen.
Aan het avondeten zat men treurig bij elkander. De oude Granger was geheel van streek, en zelfs Elisabeth's ijzeren zenuwen waren geschokt. "Het kon niet erger zijn," jammerde de oude man, van tafel opstaande, en de kamer op en neer loopende. "Dat kon het wel, vader," sprak de praktische Elisabeth.
Maar heel Antwerpen is hier, beweerde de Verdierenpikker, ik vrees dat ge dieper het land zult moeten intrekken! Maar heden avond toch niet, jammerde Madame, seffens is het donker en in een vreemd land waar men den weg niet... Was ik maar in onzen kelder gebleven... die arme vogeltjes...
Wilt ge nu eens wat weten, jammerde de oude man: ze moeten 't ander paard nu ook hebben. Nom de nom de Dieu! brulde Bollekens junior. De oude man was als geknakt. Hij strompelde naar zijn leunstoel en liet er zich zwaar in neervallen. Ik kan dat leven niet langer uithouden, ik k
De oude Fauchelevent jammerde erbarmelijk. Men had gepoogd, hem er onder uit te halen, maar vruchteloos. Een onvoorzichtige krachtsinspanning, een onhandigheid, een verkeerde beweging kon hem het leven kosten. 't Was niet mogelijk hem te bevrijden, dan door het voertuig van onder op te heffen. Javert, die op 't oogenblik van 't ongeluk daar ter plaatse was, had een windas doen halen.
Toen de boot stillag, kwam eene zwarte vrouw als razend over de plank stormen, drong door alles heen, vloog naar de plaats, waar de troep slaven zat, sloeg hare armen om het stuk koopwaar, bekend als "John oud dertig" en jammerde met tranen en snikken over hem haren echtgenoot.
Woord Van De Dag