Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
"Die zou ze morgen wel krygen, omdat 't zoo druk was vandaag, en men kon niet alles tegelyk doen." En toe hebbe ze daadelik 'n and're chenome... uwe weet wel... die soo'n flakki op 'r neus het. Och, 't is soo'n chemaal met-i meide... zei juffrouw Pieterse. Toe, neemt uwe d'r noch eentje, en lâ-je nie nooie... 't is 'n koekie f'n j'eiche deech.
Hij kende de oude juffrouw wel, met haar jeleivette kin en haar honinglachje. Ja, ja.... lachte Francine, zóo is ze. Hoor eens aan, Vere, was de juffrouw niet waarlijk zóo? Stil sprak Simon van de bloemen. Het was nog niet de volle tijd van de heerlijke bloemen, maar deze bleek-paarse tulpen waren zeldzaam. Had juffrouw Francine die zelf gekozen? Francine knikte gretig.
"Ja, onder uw handen zal ik zeker spoedig herstellen," zegt hij met een stralend gelaat en vervolgt opgewonden: "Ik zal niet gezond worden eer " "Eer wat?" "Eer ik met u getrouwd ben." "Met mij getrouwd zijt!" En juffrouw Brunette bloost tot in haar sneeuwwitten hals, zij slaat de oogen neer, ofschoon zij van geluk schitteren. "Ja, dezen keer, dat ik hier ben, trouw ik met u!"
Mietje Dekker met de bloedkoralen, Keetje de Riet, en Pietje Hupstra hadden het heel druk met juffrouw De Groot over "fripante sterfgevallen in de Haarlemmer krant; drie onder mekaar in den bloei van 't leven, en twee door een ongelukkig toeval". Voorts spraken zij van "pinnetrante kou, fattegante reizen, en katterale koorsen". Zij roerden ook het teeder onderwerp van "vomatieven, en opperaties", en kwamen van lieverlede nog eens op den vinger van Bartje Blom.
Dit scheen niemand te weten, maar, onder ons gezegd, de arme jongen wilde leeren tooveren! Na eenige jaren kreeg hij eene groote neiging voor eene juffrouw uit onze buurt; hij scheen zijne groote boeken en zijne fasmogrie te vergeten, en trouwde. Ongelukkiglijk stierf zijne vrouw, voordat het eerste jaar huns huwelijks ten einde was.
De bakker, een ronde man met een zijpelend wezen en een neuze daar te midden, waar de teekening der ruiten bijkans schitterwit op uitblonk, lichtte haar gulzig toe en deed zijn beste moeite om zijn waar ordentelijk aan te prijzen. Geen muntebollen, juffrouw? Geen lekkers op stokjes? Eerste klasse juffrouw, en niet geverfd. Ze wees die gloedroode stampers af met een weigerend knikje.
Met deze veelbelovende teksten op de lippen, verliet juffrouw Laps 't verbaasde gezin. Men rekende haar den voorspelden hemelwoeker niet hooger aan dan onder Christenen gebruikelyk is, maar vond het vreemd dat ze op-eens zoo inschikkelyk was geworden. Ja, ja, 't is zoo makkelyk niet, juffrouw Laps te doorgronden, en ... sommige anderen!
Gelijk een bange wind die zoude aanloeien, steeg nu een vreemde waaiing van lange menschenkreten. Ik wil u niets weigeren, juffrouw, sprak Rupert Sörge, terwijl hij in wijde tafelronde iedereens oogen voelde staren op hem; maar moet ik niet vreezen dat het leelijk uitzicht van mijn verhaal de keurigheid van uw gevoel moet storen? Het was inderdaad een afgrijselijk schouwspel.
Dit voorbeeld van emancipatie bleef mij steeds voor oogen en was een spoorslag voor mijne verdere gedragingen. Daar ik het zeer weinig op de juffrouw voorzien had, was het mij een waar genoegen haren beschermeling, den Franschen dansmeester, eens een kool te stoven.
't Zit 'm alleen in de kerk, juffrouw, en in de dominees. In de dominees?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek