menschenkreten

Bijgewerkt: 5 juni 2025

Gelijk een bange wind die zoude aanloeien, steeg nu een vreemde waaiing van lange menschenkreten. Ik wil u niets weigeren, juffrouw, sprak Rupert Sörge, terwijl hij in wijde tafelronde iedereens oogen voelde staren op hem; maar moet ik niet vreezen dat het leelijk uitzicht van mijn verhaal de keurigheid van uw gevoel moet storen? Het was inderdaad een afgrijselijk schouwspel.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven