Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juni 2025


Daarna ging hij voor den ander uit het vertrek binnen; de eenige meubelstukken dáár waren een kapotte leuningstoel en een oude canapé zonder overtrek, die achter de deur stond. De vreemdeling ging als een vermoeid man op dit meubel zitten; de Jood trok den leuningstoel ook naar dezen hoek en ging tegenover hem zitten.

Het gesprek kwam ten laatste ook op de Joden en hunne levenswijze te Fez. Wij wonen allen bij elkaar, zeide de Jood. We hebben onze eigene wijk, den Mellah. Wij mogen den God onzer vaderen dienen en hebben slechts eene matige belasting op te brengen. 't Is waar, wij zijn niet altijd even veilig, de Mooren zijn dweepziek; doch wij maken hier goede zaken en dat is de hoofdzaak.

Overmoedig door deze overweging, vervolgde de Jood zijn doel, en stiet den Normandischen Christen op zijde, zonder achting voor zijne afkomst, zijn rang of zijn godsdienst. De klachten van den ouden man verwekten intusschen de verontwaardiging der menschen.

Van dezen dag af werd Oliver zelden alleen gelaten, maar was bijna voortdurend in gezelschap van de twee jongens, die elken dag het oude spelletje met den Jood speelden; of dit tot hun eigen leering of tot die van Oliver geschiedde, wist Mr. Fagin 't best.

Doch de inwoners zagen de beide krijgslieden in hunne vreemde uniform voor vijanden aan, en wezen hen daarom barsch af. Alleen een Poolsche Jood naderde hen, en sprak hen met vriendelijke woorden aan. Ongelukkig evenwel verstonden zij de taal niet, welke hij sprak.

Dat deed zij met plezier en toen Oliver uit het raam van de huiskamer zag, hoe de Jood ze oprolde, in zijn zak stak en er mee heen ging, bedacht hij met genot, dat ze nu goed en wel weg waren en dat er geen gevaar voor hem bestond, ze ooit weer aan te trekken. Laat ik maar zeggen, dat het ellendige lompen waren; Oliver had nog nooit een nieuw pak gehad.

Malluch bleef even staan, en zeide: De duumvir was een Romein en zijn zoon draagt de kleeding van een Jood? De edele Arrius was mijn pleegvader, zeide Ben-Hur. O zoo; vergeef mij zoo ik nieuwsgierig scheen. Zij verlieten het bosch en kwamen aan een uitgestrekt veld, dat tot renbaan was ingericht.

»Dat is hij, Faginzeide Jack Dawkins, »mijn vriend Oliver TwistDe Jood grinnikte; hij maakte een diepe buiging voor Oliver, nam zijn hand en hoopte, dat hij de eer zou hebben, nader met hem kennis te maken. Hierop kwamen de jongelui met de pijpen om hem heen staan en schudden heel hard zijn beide handen vooral die, waarin hij zijn bundeltje hield.

Gevoelt ge nooit lust om naar het beschaafd Europa weer te keeren? vroeg de kapitein. Ach! zeide de Jood klagend, hoe zou ik het kunnen? Wat ik heb bijeenvergaard is nog ternauwernood voldoende voor mijne schrale levenswijze. Ik ben oud en kan weinig meer uitvoeren. Dikwijls denk ik aan het schoone Spanje, waar ik mijne jeugd heb doorgebracht.

Ik zal haar leeren de soldaten van den Heiligen Tempel te betooveren! Hier, Damian! werp dezen Jood buiten de poort! Schiet hem dood, zoo hij zich verzet of terugkeert! Met zijne dochter zullen wij handelen, zooals de Christelijke wet en ons heilig ambt vorderen!"

Woord Van De Dag

zingenden

Anderen Op Zoek