Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 november 2025
Was Anneke soms wat wild gewêst went wild kon ze doanig wêzen en had ze dan heur jekske of rökske gescheurd, dat ze van Deine-Meu roazes kreeg, dan wiest Paul 't altied zóó uut te leggen dat hie 't gedoan had en Anneke 't niet helpen kos, went, Anneke was zoo'n oarig dernje, en as Anneke greinde, dan kos Paul 't greinen niet loaten; veul liever goeng ie zonder êten noar bed, as dat Anneke één troan zou schreien!
Toe zegt ze: "je hebt het overwerk zelf aangenomen en wordt er extra voor betaald. En dan heeft een mensch een mond om nee te zeggen en om hulp te roepen als ze hem mishandelen. Een paard niet. Een hond kan janken.... en bijten als ze hem pijn doen. Een ingespannen paard is weerloos. Je zou het kunnen doodslaan zonder dat ie een geluid gaf!" Precies zoo zegt ze 't, als ik 't wel heb.
De knecht krulde de onderste lippe nao de leegte en de bovenste nao de heugte, dat niet mooi stiet, maor dat döt ie aaltied tegen onze meid Margien waorveur ie inclinaosie hef as um de liefde anvlög, zoo'n paor keer in de maond, of as ter niet pluus is in de brouwerije.
Thomas die zijn moeder verstaat, valt nu mede half lachend in: "Ja, Bus zei van avond, dat ie z'n eigen blind keek op z'n eigen als ie zoo'n lichte jas aanhad, en dat ie, vooral met die jonge meiden, er genoeg van kreeg."
Janboer stonden de tranen in de oogen. Of 't leugen of woarheid was, den Berend had ie wel willen trampen. Evenwel, hij hield zich goed, en besloot om zich 's avonds te overtuigen in hoever Berends beschuldiging waarheid bevatte. 't Was kwartier over tienen. Jenneke had genacht gezeid. De meiden en knechts ook.
"Als ie me wat had willen doen, kon ik 'm altijd in z'n oogen gestoken hebben," legde hij uit. Zoodra de heer Carrington hem zag, begon hij zich te gedragen als iemand die wèl bij zinnen, doch wanhopig is. Hij krabbelde op de been, wankelde, stond op en kwam naar den jongen toe. "Kijk es!" riep hij, "ik kan ze er niet afkrijgen!"
Ja, juffrouw, zei Puck, terwijl hij langzaam zijn koffie dronk, de wereld is boos en vol zondige wulpschheid en als ik je zoon was zou ik er m'n voordeel mee doen. Hoe zoo dan? Wel, ik zou dien dichter ook in de blootigheid, ten voeten uit, modelleeren, misschien vinden ze dan dat ie lijkt, want zooals 't nu is gegaan kan ik me best begrijpen, dat Jules half dol wordt.
Daar moest ze nou toch geduld mee hebben, niewaar? 't Was zijn schuld niet.. Vroeger, in 't huis op de Turfgracht, hadden ze kostjongens gehad, maar dat kon hij heelemaal niet harden. En zoo ging het.... op school moest ie zich goedhouden en dan, thuis, liet ie zich gaan....
"Hij hiette ... Ferdinand van Haamsberg, maar ik had 'm van Brakelen van Brandenburg getituleerd, wat de naam was van de adjudant van de generaal. En al 'n end op de Leische weg zeit ie: "as ik er geen kwaad bij kan, gaan ik mee, al was 't na Londen." Nou, d
"Zou ie vast stellig Dinsdag kunnen thuis zijn?" "Als 't noodig was morgenavond mevrouw. Jawel, uw taille heb ik. Dus met blauw?" "Maar als ie er Dinsdag niet is, dan krijg j'em terug." "Voor onze rekening mevrouw." "Zijn dat foulards?" "Och, eenvoudige zijden schortjes mevrouw, meer voor burgermenschen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek