Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Als mede op wat wijse de Heeren Commissarissen van den Hove van Holland haer in dese saken hebben gedragen.
"Mijne heren," riep Diederik heengaande, "indien gij enige tijding voor uw bloedverwanten naar Vlaanderen te zenden hebt, raad ik u dezelve spoedig klaar te maken, ik zal uw bode zijn!" "Wat zegt hij!" riep Wouter van Lovendegem. "Zult gij met ons niet ten Hove gaan, Diederik?" "Jawel, ik zal bij u en nevens u zijn; maar gij lieden noch de Fransen zult mij kennen.
Deodaat trad nader: "kan ik," zeide hij: "de schoone Oda van eenigen dienst zijn?" "Wij wilden van u vernemen, of dat Friesche mirakel ook ten hove komt," zeide Oda. "En of zij waarlijk zoo schoon is, als men zegt," voegde Ottilia er bij. "En zoo voortreffelijk te paard zit." "En zulk een gek kapsel heeft."
Het diner, dat eindigde met de aanbieding van het buitengewoon eerelidmaatschap aan den ontdekker James Lane, kenmerkte zich door het overgroote aantal speechen, die Li met onvermoeibaren ijver beantwoordde, daarbij een kennis van zaken ten toon spreidend, waarvan Rob nu en dan verstomd stond. De 1e November eindelijk was bestemd voor de soiree ten Hove.
Geerne echter hadde ik ontmoet een ridder, niet al te feloenig en dien ik, om welke reden ook, had moeten bekampen en dan had overwonnen maar niet verslagen, want ik had hem geerne gezonden op eerewoord naar mijn Konings Arturs hove, naar Camelot, opdat hij zoude melden van Didoneel en van Mordret, want hun dood ligt mij zwaar op het harte.
Bij Priapus, die waakte aan de tuindeur, was de wit bestofte boodschapper afgestegen. Martialis ging hem te gemoet. Wat wenscht de Keizer? vroeg de dichter, bleek. Dat Marcus Valerius Martialis onverwijld ten Hove verschijne. Hij gehoorzaamt, zei de dichter. Marcella, bied verfrissching den boodschapper. Martialis kwam glimlachend bij zijn gasten terug.
Ende indien men die of diergelijke tutele den Hove wil toeschrijven, dat en sal 't niet refugieren toe te staen, hoewel 't noyt selve in sulke termen heeft gesproken, noch ook van meninge is te spreken, om gene verdere lasteringen op den hals te halen.
Onder de pretendenten noemde Mevrouw van Nassau voornamelijk den Heer Mom, Ambtman van 't land tusschen Maas en Waal, een welgezeten, bemiddeld ridder, van middelbare jaren en in groot aanzien ten hove staande. Kort na de ontvangst van dezen brief, die den goeden Baron in allerlei verlegenheden stortte, kwam er een onzer oude bekenden op 't onverwachts op Sonheuvel aan.
Dat komt omdat gij, in uw wezenlijk aanzienlijken rang, en verzekerd van uw benijdenswaardige stelling ten hove, eigenlijk wat laag neerziet op een eenvoudige vrouw zooals ik, en dus meent al heel gemakkelijk eene of andere mijner grillen te kunnen bevredigen. Maar dat kon u toch wel eens tegenvallen. Ik zweer u, was het nog al driftig antwoord, zoo iets kwam in de verte zelfs niet bij mij op.
Ik ben het maar, Martialis, zonder eenigen last van eervolheid op de schouders, nauwlijks behoorende tot onzen kleinen ridderstand behoor ik er eigenlijk toe? zelden met meer dan eenige as op zak, die woont in een klein huisje, dat de Keizer hem schonk maar zònder waterleiding, en die nog zoo heel gelukkig is éen aardig slaafje éentje maar te bezitten, dat hem zijn water haalt; Martialis, mijn vrienden, die Hermes nu om zijn oud, klein toga-tje vraagt, om ten Hove, op avondbezoek te gaan!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek