Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Hij was ook nieuwsgierig om te zien of de zucht naar weelde van zulk een vrouw geen grenzen had, of zij niet eindelijk oververzadigd zou worden. Maar voor zulk een proefneming was Lady Honoria al zeer slecht geschikt. Zij gaf niet het minste blijk dat zij oververzadigd was, hetzij van opschik en kostbaarheden, of van vermaken.
"Ik speel de rol van een ontrouwe vrouw, en loop voor drie weken van hem weg. Dat is heel slecht van mij, niet waar? Maar ik heb een afspraak, en die moet ik houden. 't Is lastig." Geoffrey, die zijn thee dronk, grimlachte bitter achter zijn kopje. "Zij doet het bizonder goed," dacht hij. "Gaat uw dochtertje met u mee, Lady Honoria?" vroeg Elisabeth.
Hij hielp in de andere kamer. Eindelijk kwam hij weer binnen. "Wat hebt gij tegen Lady Honoria gezegd?" vroeg Geoffrey, met een zwakke stem. "Hebt gij gezegd, dat Miss Granger mij gered heeft?" "Ja, mijnheer Bingham; dat heeft men mij ten minste verteld. In allen gevalle, toen men haar uit het water ophaalde, heeft men u tegelijk met haar opgehaald. Zij had u bij het haar vast."
Zij had werkelijk "het hecht in handen," bedacht Geoffrey. Als zij hem werkelijk eens een proces tot echtscheiding aandeed? Zij moest het voorgevallene vernomen hebben, hoe wist zij er anders van? Klaarblijkelijk was iemand van het geheele tooneel getuige geweest, waarschijnlijk Elisabeth of de dienstmaagd, en had die het aan Honoria, en mogelijk aan anderen, verraden. Dit denkbeeld beangstte hem.
Lady Honoria trad de kamer binnen, met een vriendelijken, zij het dan ook een gekunstelden glimlach op haar schoon gelaat, en met een bevalligheid van houding en manieren, die uitstekend bij haar rijzige gestalte paste.
In allen gevalle meende Lady Honoria, wie het niet aan scherpzinnigheid ontbrak, er zoo iets op te lezen. "Hij is nu behouden, niet waar?" vroeg zij. "Het zal er niet op aankomen of ik heenga?" "Neen, mevrouw," antwoordde de assistent, "hij is, geloof ik, buiten gevaar. Gij kunt gerust heengaan." Lady Honoria aarzelde een weinig: zij bleef in de gang staan.
Granger strompelde vooruit, en nadat Geoffrey afscheid genomen en een hoed van den predikant geleend had, werd hij naar de vigilante gebracht. En zoo eindigde Geoffrey's eerste dag in de pastorie van Bryngelly. Hoofdstuk XI. Beatrice maakt een afspraak. Lady Honoria leunde in de vigilante achterover en slaakte een zucht van verlichting. "Dat is een uitmuntend plan," zeide zij.
Maar er is nog recht, eer zij hier bij ons dat Iersche spelletje beginnen te spelen!" En hij sloeg hard met zijn vuist op de tafel. Geoffrey hoorde dit inwendig lachend aan. Dat was dus het gevoelige punt van den ouden man het geld. Daar was hij blijkbaar zeer vurig op even vurig als Lady Honoria, maar met meer reden. Elisabeth luisterde met merkbare goedkeuring, maar Beatrice zag verdrietig.
Den volgenden ochtend vertrok Geoffrey met Granger, voordat Lady Honoria op was. In de bizonderheden van hun lange reis naar Wales behoeven wij niet te treden. Geoffrey had veel om over te denken, maar zijn vrees was verdwenen, zooals wel meer het geval is, wanneer het oogenblik, waar men tegen opziet, nadert, en door nieuwsgierige verwachting vervangen.
"Waarlijk, Honoria " begon hij levendig en in de grootste verbazing. Was het mogelijk dat zijn vrouw een soort van besoin d'amour gevoelde, en zich iets aan zijn zijn hart gelegen liet zijn? Zoo ja, dan was het vreemd, want nog nooit had zij de minste belangstelling daarin laten blijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek