Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 28 oktober 2025


Die liefde, zoo verheven in haar kracht, was dan nu voor altijd voor hem verloren dat dierbaar gelaat zou hij nooit weer zien! O, zijn hart zou breken! Dat was niet te verduren! En die laaghartigen, die haar er toe gedreven hadden om den dood te zoeken! O, hij zou dien Owen Davies dooden en Elisabeth ook, als zij geen vrouw was, en wat Honoria betrof, met haar had hij afgedaan.

Ik werd raar om mijn hart van de boodschap, die de veldwachter mij bracht. Ik kan u, zoo laag als ge daar ligt, geen kus geven, anders zou ik het doen. Tot weerziens, mijn lieve." "Adieu, Honoria," zeide haar echtgenoot, met een flauwen glimlach. De assistent-geneeskundige zag een weinig verbaasd.

Het zal een genoegen voor mij zijn voor haar te zorgen, in zooverre als ik tijd heb." Nu kwamen de anderen terug, en hun gesprek was uit. "Het zijn alleraardigste ouderwetsche kamers, Geoffrey," zeide Lady Honoria. "Ik benijd u werkelijk." O, arm schepsel, ik vergat dat ge zoo bont en blauw gestooten zijt. Mijnheer Granger zal u zijn arm wel willen geven."

Dienzelfden avond, alsof het noodlot het zoo wilde, hadden Lady Honoria en haar echtgenoot een twist. Als gewoonlijk, was het over Effie, want over de meeste andere onderwerpen bewaarden zij een gewapende neutraliteit. In de bizonderheden van dien twist behoeven wij niet te treden, maar eindelijk verloor Geoffrey, die in een geprikkelden gemoedstoestand was, zijn geduld.

"En nu, Honoria, als gij nog maar een weinig geduld wilt hebben en u in de omstandigheden wilt schikken zooals ze zijn, zult ge rijk genoeg worden; ik zal geld voor u verdienen, zooveel geld als ge noodig hebt. Ik heb vele vrienden. Ik heb dit jaar aan de balie geen slechte zaken gemaakt.

Het valt niet te ontkennen dat hij juist geen blijk van veel tact gaf in het onderwerp, dat hij koos, hoewel het de sympathie van andere vrouwen misschien gewekt zou hebben. 't Is zoo moeilijk altijd te bedenken dat men met een Lady Honoria te doen heeft. "Als wij er ooit nog een kind bij krijgen " begon hij, op zachten toon.

Maar daarom liet zij het er niet bij; zij besloot ook nog van een andere zijde een aanval op Geoffrey te doen, namelijk, door Beatrice zelve. Lang aarzelde Honoria hoe zij dien aanval zou aanleggen.

Het was een slim gestelde brief: Lady Honoria had niet krachtiger op het gevoel van zulk een meisje als Beatrice kunnen werken. Met dezelfde post, die haar dezen brief bracht, kwam er ook een van Geoffrey zelven.

"Ik geloof, dat ge u vergist," hernam Lady Honoria koel, en als iemand, die de deur van een kamer dichtdoet, waarin hij niet zien wil: "En in allen gevalle is dat jaren geleden gebeurd en al lang overgewaaid. Maar ik zie de noodzakelijkheid niet in om er verder over te spreken. Wij zullen elkander aan het diner zeker wel ontmoeten. Ik ga morgenochtend met den eersten trein."

"En gesteld dat ik verliefd op haar was, zou dat te verwonderen zijn, bij zoo'n behandeling als ik van u ondervind, en sinds jaren ondervonden heb?" zeide hij woedend. "Het is de grootste laster, te zeggen dat zij mijn minnares is." "Ge hebt mij nog niet op mijn vraag geantwoord," hernam Lady Honoria, met een zegevierenden glimlach.

Woord Van De Dag

arasbesken

Anderen Op Zoek