Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Ook op den drempel van een der herbergjes dicht bij de sluitboomen komt een vrouw even kijken, vergezeld van een klein zwart hondje, dat op drie pooten loopt. Eerst denk ik dat het zijn vierde pootje ingetrokken houdt, zooals hondjes wel doen; doch neen, het heeft er slechts drie. Het vierde is niets dan een korte, zwarte stomp.
Hij vraagt: "Hoe spreekt het hondje?" en blaft vervolgens. Daarna roept hij: "Fluit het hondje!" en fluit den Hond. Als men hem beveelt: "Schiet!" dan roept hij "Poe!" Soms laat hij een geheel kommando hooren: "Halt! richt u! Halt! Schouder 't geweer! Aan! Hoog! Vuur! Poe! Bravo, bravissimo!" Soms laat hij het kommando "Vuur!" weg en roept na: "Aan!
Let nu eens op de Marktschuit, die uit de richting van Delft komt aanvaren. Ziet ge, wat de schipper doet? Hij werpt een bosje stroo in de Schie en het goed gedresseerde hondje van den klapknecht is reeds te water gesprongen om het in den bek te nemen en aan zijn meester te brengen, die er binnenin een kleine gave vindt. Maar laat ons verder gaan, we hebben in de stad nog heel wat te bekijken.
Shuty was de gunsteling van mevrouw, een mooi hondje, met lange zijdeachtige haren. Met inbegrip van mijn secretaris en mijn bediende, waren wij dus met ons zessen: wij hadden mitsdien twee rijtuigen noodig.
"De vader is nog niet geboren en de zoon zit reeds op het dak" beteekent de rook, voor dat de vlam nog te zien is. "Een rood hondje blaft door eene uit beenderen vervaardigde heg," is de booze tong tusschen de tanden. "Zij hebben geene voeten en loopen toch tot aan het einde der wereld," dat zijn de wolken, de schippers der lucht.
"Op 'n tentoonstelling van "Arti" heb ik eens gezien een schilderij, dat voorstelde een stuk hei, met niets er op: Geen tafereelen, geen kind, dat afscheid neemt van zijn moeder, geen figuren, geen lammetje, geen koetje, geen herder, geen hondje ... niets. En toch vond ik dat doek het mooiste van de heele tentoonstelling.
«Waar loop je daar mee?» vroegen twee politiesoldaten, die hij tegenkwam en waartegen Bellissima begon te blaffen. «Waar heb je dat hondje gestolen?» vroegen zij en namen het hem af. «O, geeft het mij terug!» smeekte de knaap. «Als je het beest niet gestolen hebt, dan moet je thuis maar zeggen, dat het op de wacht kan afgehaald worden!» Zij noemden de plaats en gingen met Bellissima heen.
Vraag aan het hondje, dat in huis geboren is, waarom het één der huisgenooten bij voorkeur op zijn wandelingen vergezelt, het dier zal er u evenveel reden van geven als mijn oude Peter. De man was een dienaar mijns vaders; maar van mijn geboorte af was hij bij mij. Mijn vader had hem gezegd: 'gij Peter! zult Jonker Jan bedienen, en hij heeft den hem opgedragen last volbracht.
'k Geef ze nou al voor een halven cent winst over, omdat de anderen het ook doen ... Waslucifers, waslucifers! allemaal zonder vergif. Waslucifers, heeren! ... Loop jij met een marmotje?" "Neen." "Wat heb je daar dan?" "Een hondje." "Verdien je daar centen mee?" "Neen." "Loop je dan niet om centen?" "Neen." "Heb jij je tong doorgeslikt? Kom, spreek eens een spreek! Wat doe jij voor den kost?"
Seppie, het hondje, moest gedurig op haren schoot stille blijven, en ze streelde met luiere vingeren in zijn lange haren, wijlend achter zijne oorkens, waar 't hem uitermate deugd deed. De dagen gingen omme en ze was gestadig aan 't wroeten in hare hersens, overentweere wiegend met blijvende mijmeringen. Daar heerscht een geheim in 't geluchte. Ze voelde 't zoo, ze tastte 't.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek