Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
"Ik denk voor het naast, dat eenigen der onzen opgestaan zijn." "Neen, dat kan het niet wezen. Er moeten zeer, zeer veel menschen op de been zijn naar het gescharrel met de voeten te oordeelen, op zijn minst wel een paar honderd...." Plotseling zweeg hij, want nu werden de overrompelden wakker, en hoorde men hun stemmen. "Verduiveld, er wordt gevochten!" vervolgde Hobble-Frank.
Toen pakte hij den Roodhuid bij den nek, en sleepte hem schielijk weg in de duisternis. Daarbij hoorde men de bijna gefluisterde, maar toch duidelijk verstaanbare woorden: "Wat Old Shatterhand en Old Firehand kunnen, dat kunnen wij Saksen meerendeels ook." "Dat is Hobble-Frank!" zei Old Shatterhand verwonderd. "Ja dat is Frank!" bevestigde Old Firehand. "Dat ventje is gek.
Hij stapte regelrecht op een plaats aan, die hij scheen te kennen. De anderen volgden hem in de grootste spanning. "Neef! mijn hart springt op van blijde verwachting," zei Hobble-Frank tegen Tante Droll. "Als wij hier zilver vinden, of zelfs goud, stop ik mijn zakken vol, en steek vervolgens den grooten waterplas over naar mijn onvergetelijke Saksen.
Hij ontdeed zich van zijn kleeren, en ging in het zeer ondiepe water staan. De Roode Visch deed insgelijks. Nu klapte de hoofdman in zijn handen een sprong, beiden bevonden zich op een diepere plaats, en zwommen van elkander af, de Roodhuid naar links, en de blanke langs den oever naar rechts. "Houd u goed, Davy!" riep Hobble-Frank zijn vriend achterna.
Hobble-Frank zou gaarne Winnetou begroet hebben; Davy en Jemmy waren ook verlangend om dat te doen; maar er was nu geen tijd, om zich dergelijke hartelijkheden te veroorloven; daarmee diende men te wachten tot later. Het allereerst noodige was nu, te maken dat men den canon uitkwam.
Dan zouden wij natuurlijk eenigen hunner hebben moeten doodschieten, en zoodoende hadden wij ineens alle kans op eenige verschooning van hun kant verloren." "Dat is zeer juist gezien," merkte Hobble-Frank aan. "Ik begrijp ook niet hoe het in de hersens van zulk een dikken Jemmy Peperkorrel kan opkomen, wijzer te willen zijn dan onze Old Shatterhand.
Old Firehand bracht zijn verrekijker voor zijn oogen, en riep dadelijk: "Een wedloop tusschen een Roodhuid en een blanke! De roode is reeds ver vooruit, en zal stellig overwinnen. De blanke is een zeer klein kereltje." Hij gaf zijn kijker aan den Apache. Nauwelijks had deze den kleinen blanke voor het glas getrokken, of hij riep uit: "Oef! dat is Hobble-Frank!
"Ons karretje rijdt op een zandweg," fluisterde Hobble-Frank tegen zijn neef. "Het water hebben wij dus al, ten minste zoodra wij het hebben willen; als het goud dan ook zoo willig vloeit, kunnen wij spoedig Crassussen worden." "Bedoelt gij bijgeval Cresussen? Cresus is immers die koning geweest, die zoo schatrijk was?"
Old Shatterhand gaf een wenk aan Jemmy, dat hij maar zwijgen moest, opdat men ten minste ongestoord af zou kunnen eten. Maar dit belette niet, dat er toch een andere stoornis op de komst was, en niet uitging van den kleinen, kort aangebonden Hobble-Frank. Toen de vier mannen zich volkomen veilig waanden, verkeerden zij in een groote dwaling.
Daarom mogen zij niet zien en niet weten, dat er reeds vóór ons ruiters hier geweest zijn. Mijn beide blanke broeders verstaan de kunst, om een spoor onleesbaar te maken, Hobble-Frank en Droll, Humply-Bill en de Gunstick-Uncle hebben het ook geleerd; Watson en Zwarte Tom eveneens.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek