United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wij zullen de spieren maar stevig en de oogen maar open houden." "En het hoofd op de rechte plaats," voegde Hobble-Frank er bij. "Wat mij aangaat, ik ben zoo kalm als een mijlpaal aan een straatweg. Ik weet zelf niet hoe het komt, maar het is wezenlijk de waarheid, ik voel mij niets bang, hoegenaamd niets. Die Utahs zullen vandaag een Saksischen Moritzburger leeren kennen.

Tot op ongeveer dertig passen afstands genaderd, hielden zij halt. De officier monsterde de vier ruiters met een somberen blik, en vroeg: "Waar komt gijlieden vandaan, boys?" "Wel heb ik ooit!" prevelde Hobble-Frank. Die kerel moet toch zien dat wij tot den goeden stand behooren." "Wat fluistert gij daar?" riep de luitenant op strengen toon. "Ik wil weten waar gij vandaan komt."

Op het bevel van den hoofdman legden de Indianen hun wapenen af, en gaven die aan de vrouwen, om ze in de tenten te brengen. Ook Hobble-Frank verwijderde zich. De hoofdman ontdeed zich van zijn bovenkleederen, om er niet in zijn bewegingen door belemmerd te worden. Old Shatterhand volgde dat voorbeeld niet.

Ware zijn oogmerk gelukt, dan zou hij den blanke vlak vóór zich gehad hebben, en hij zou hem hebben kunnen dooddrukken. Maar Jemmy was een slimme gast, en zeer op zijn hoede. Ook Hobble-Frank had het verraderlijke oogmerk van den Roodhuid terstond bemerkt, en riep den dikke schielijk toe: "Gooi hem overboord; hij draait zich om!" "Ik weet het!" antwoordde Jemmy.

En een tweede moet naar het Meer, om onze kameraden en de overige Timbabatsjen te halen." "Hoe komt het in u op!" viel Hobble-Frank hem weersprekend in de rede. "Volgens dit plan, zijn de Navajos verloren!" "Hoe zoo?" vroeg Droll verwonderd. "Denkt gij, dat ik geen Westman ben?" "De beste Westman kan wel eens iets verkeerd inzien.

Na verloop van een uur kwam Hobble-Frank met de heet wasemende pan in de tent terug; hij zette die voor zijn lotgenooten neer, en zei op een toon van groote zelfvoldoening: "Hier is de lekkernij! Ik ben benieuwd naar de groote oogen, die gij allen zult opzetten.

Wie driemaal om den boom heen loopt, en dan het eerst terugkeert is de overwinnaar." Hobble-Frank mat den afstand met zijn oogen, en ook het geheele verder zuidwaarts gelegen terrein, en zei toen in het Engelsch, welke taal hij veel beter sprak dan Duitsch: "Maar ik hoop, dat alles eerlijk zal gaan!" "Wilt gij daarmee zeggen, dat gij onze eerlijkheid wantrouwt?" vroeg de hoofdman schamper. "Ja."

Humply-Bill vertelde wat er was voorgevallen, en Hobble-Frank was niet weinig in zijn schik, dat men hem prees over hetgeen hij gedaan had. De Utahs waren in de meening, het nog altoos alleen te doen te hebben met hen, die zij gezien hadden.

De hoofdman was er stellig over uit zijn humeur, dat reeds twee van zijn krijgslieden overwonnen waren, en dat door tegenstanders, die, naar het geschenen had, stellig niet tegen hen opgewassen waren. Nu viel zijn blik op Hobble-Frank, en toen kwam hij in een betere luim. Dat kleine ventje was onmogelijk in staat het Springende Hert bij te houden.

Hobble-Frank schoof zijn bowie-mes in zijn gordel en zei, om door de twee pas aangekomenen verstaan te worden natuurlijk in het Engelsch: "Nu hebben wij gegeten en de paarden zijn uitgerust, dus kunnen wij nu opbreken, om nog vóór den nacht de plaats van onze bestemming te bereiken." "Ja," merkte Jemmy aan.