Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
IJsbeerend liep ik langs het breede trottoir heen en weer tusschen de elegante menigte, met scherpe aandacht de gezichten opnemend. Mijn keel hikte droog en spasmodisch; elk oogenblik keek ik op mijn horloge.
"Deud!" gilde Rozeke, met wilde oogen en de beide vuisten vóór haar mond. "Deud, jong; zeu deud of ne stien in de muur," antwoordde de vrouw. "O! o! wa zal Alfons schrikken!" kreet Rozeke. "Goa zeg het hem al geiwe; 'k zal hier wachten tot da ge weere komt," zei de vrouw. "Joa... goed... goed..." hikte Rozeke. "'K goa... 'k leupe noar boer Kneuvels."
Schrei niet, suste hij, het blonde hoofdje streelend. Wij blijven voorloopig hier en je kunt elken dag met Rikiki komen spelen. Maar het kind bleef snikken en hikte stotterend Ik hield zooveel van hem; ik zou er zoo goed voor gezorgd hebben. De generaal was radeloos. Hij keerde zich om tot zijn vrouw en zijn schoonzuster en verweet haar vol toorn: Zie je nu wel!
Nog neep ze koppig hare tanden saam en stiet: Niet meer gaan! Ze hikte nadien, begon te beven over al hare leden, en 't werd een stotteren, een pijnlijke hakkelinge: Niet meer gaan....
Zijn droge keel hikte telkens de woorden van liefde en ontroering diep in zijn binnenste terug. "Rozeke... Rozeke..." herhaalde hij enkel met streelende stem; en vanzelf neeg haar hoofdje naar het zijne, en in de duisternis vonden zijn zoenende lippen haar frisschen mond....
Nu drukte de ongelukkige Jakob de hand en zóó krachtig bleef hij die een poos omklemd houden, alsof hij ze nooit meer los zou laten. »Mijn jongen," hikte hij schor,... »het heeft zoo moeten zijn!... Wees jij ten minste verstandiger dan je vader was! Belóóf je me dat?..." Jakob knikte, niet in staat om een woord te uiten.
En Mijntje zei weer: "A'j moar gezond blieft!" Gijs hoopte dit ook en keek op 't harlozie. "As je me moar niet vergêt," hikte Mijntje. "Neen verechtig niet," betuigde Gijs. "D'r zin d'r doar zoo veul," zei Mijntje, waarschijnlijk met het oog op hare sekse. "Joa," knikte Gijs toestemmend; en nogmaals op 't horloge ziende: "'k Mot vort! G'en oavend soam. Nou, Mijn, houd oe kerstand."
Instappen! berichtte de conducteur; en de wattman kwam uit een donker houten huisje en nam zijn plaats in op het voorbalcon. Zacht en snel reed de electrische weg. Het hamerde en klopte in mij, en droog hikte mijn keel, met korte tusschenpoozen. Ik voelde mij heel week en zwak.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek