Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juli 2025


Dit moet eene schoone bloem zijn, eh? Wit met violette boorden; muizenooren? Daar hang ik tien franken aan! Raadt gij mij hem te koopen? BIELENS, met ongeduld. Zie, Mijnheer Fruyts, ik spreek van geen Dahlia's meer, vóórdat gij mij bescheid gegeven hebt. Trouwen onze kinderen na Paschen, ja of neen? FRUYTS, hij schudt het hoofd met spijt. Wel ja, ja zeker. Zijt gij nu tevreden?

O, ze haatte, haatte Oom; ze voelde opeens fel al de rampzalige schaamte over die familie van de'r, ze snakte terug naar het Hang, waar ze beter was, waar ze zich thuis voelde; weg wou ze van zulke liederlijkheid; en het was toch de familie.

Ik ben op omstreeks twintig ellen boven den grond, en hang bijna aan eene uitstekende kroonlijst, die eene geschikte zitplaats aanbiedt voor de vleermuizen en uilen, de gewone gasten van deze ruïnen. Hoe zou ik mij haasten, naar beneden te komen, indien niet de blikken van onze matrozen en van de in den omtrek zwervende nomaden, met spottende nieuwsgierigheid, op mij gevestigd waren!... Oef!

Ze wist niet, dat de witte ridder al was uitgereden. Het was al laat op den dag, dat hij den Rikenstene naderde. Hij hoorde, dat de koning tegen de poort klopte, roepende: "Ontsluit de poort, ontsluit, ontsluit, en geef mij have en goed! Ik hang u op, voorwaar, zoo ge mijn wil niet doet. Wat laat gij mij wachten en roepen " Ferguut trad hem in den weg. Pennevare's schaduw was ver over 't land.

Ga nu naar uwe herberg, herkauw mijne woorden onderweg zeer goed, en hang er al droomende geene nuttelooze staarten aan." Ik deed wat hij mij had bevolen, en overwoog zijne woorden zoo lang en zoo diep, dat mijne spijt tegen hem mijn haat zou ik moeten zeggen verminderde, verkoelde en geheel verging.

Ik streel verheugd mijn gulden knoopen, die talrijk zijn, en bijster mooi... En hang mijn overjas graag open, om goed in 't oog te laten loopen: mijn simpel, koninklijk emplooi! Doch 's nachts als d'anderen »ingemaft« zijn, dan denk ik, starend naar mijn jas: »mijn ijdelheid zou wèl gestraft zijn... »als drie-kwart van ons neergepaft zijn, »en ik... in jou gesneuveld was!...«

Aan de keuken, waar de groote schouw is, geeft men in Friesland den naam van pîzel: eigenlijk was dit de naam van de groote hang of schouw zelf, Latijn pensile. Bij den Frieschen huisvorm in Duitschland beduidt pêsel de woonkamer of feestzaal.

"Ik bewonder hem niet, ik vereer hem niet, ik hang niet aan zijne lippen, niets van dat alles. Ik laat hem alleen regt wedervaren. Wie u verteld kan hebben, dat hij een verachtelijk mensch is, weet ik niet en raakt mij niet. Freule Bertha vast; want zoo zijn de oude vrijsters. Hij is een man met een helder hoofd en die verder ziet dan de meesten; dat is al. Waarom behagen mij zijne gesprekken?

"Het is zoo oud als de weg naar Rome; je kunt het van honderd meisjes gezien hebben, en ziet nu eerst dat het goed staat stupide!" "Ik heb het jou nog nooit zien dragen, en dat verklaart de vergissing volkomen!" "Zulke praatjes zijn verboden waar; ik zou op het oogenblik liever ijs hebben dan complimenten. Neen, hang niet zoo smachtend, dat maakt me zenuwachtig."

"Hang het aan de beenen op," zei de moeder, "en het monster zal het nog niet eens afsnijden." Pols keek even verbaasd op, als de redenaar, die onder het uiten zijner meest oratorische passage het signaal tot neuzensnuiten en hoesten ziet geven. "Wat zal ik met u kindje doen?" vroeg hij met onrust. "Neem het meê," riep de vrouw: "dan redt gij het van zijn bederf en van zijn vader."

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek